ପ୍ରକୃତ ଯିହୂଦୀ କିଏ
ଆଜିର ଚିନ୍ତା
ରୋମୀୟ ୨:୧୭-୨୯
ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ପାଇବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ କି ?
ଏହା ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ସତ୍ୟ ଯେ ଜଣେ ଯିହୂଦୀ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ଅନୁଗ୍ରହପ୍ରାପ୍ତ ଅଟେ । କିନ୍ତୁ ପାଉଲ ଏହି ସ୍ଥାନରେ ଜଣାନ୍ତି ଯିହୂଦୀ ହେବା କେବଳ ଏକ ଜାତିକୁ ବା ଚିହ୍ନକୁ ବୁଝାଏ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଆଚରଣକୁ ବୁଝାଏ ।
ଆମର କଥା ଓ କାର୍ଯ୍ୟରେ ସାମଞ୍ଜସ୍ୟ (୧୭-୨୩) :
ଯିହୂଦୀମାନେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଇଁ ଗର୍ବ କରୁଥିଲେ । ମାତ୍ର ପାଉଲ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ କରିଥିଲେ ଯେ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଅଧିକାରୀ ହେବା ବଡ଼ ବିଷୟ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ବ୍ୟବସ୍ଥାର କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହେବା ବଡ଼ ବିଷୟ ଅଟେ । ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ଏକ ବାହିକ କ୍ରିୟାକର୍ମ ଧର୍ମ ଥିଲା । ମାତ୍ର ଆନ୍ତରିକ ମନୋଭାବର ନୁହେଁ । ସେମାନଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଓ କର୍ମ ମଧ୍ୟରେ ଯଥେଷ୍ଟ ତାରତମ୍ୟ ଥିଲା ।
ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନାମ ନିନ୍ଦିତ କରିବା (୨୪-୨୭) :
ଭବିଷ୍ୟତ ବକ୍ତା ଯିହିଜିକଲ ୩୬:୨୦ ରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଲେଖନ୍ତି ଯେ, ସେମାନେ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନକୁ ଗଲେ ସେମାନେ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ଅପବିତ୍ର କଲେ, ବିଶ୍ବାସୀ ବୋଲାଉ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କର ପାପ ଅନେକ ସମୟରେ ସୁସମାଚାରର ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବର ଭୟଙ୍କର ଶତ୍ରୁ ଅଟେ । ସେମାନେ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଗର୍ବ କରୁଥିଲେ, ଅଥଚ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଲଙ୍ଘନ କରୁଥିଲେ । ସେମାନେ ସୁନ୍ନତ ବିଧି ପାଳନ କରୁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ଵର ସେମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତଗ୍ରୀବ ନ ହୋଇ ହୃଦୟର ଅଗ୍ରଚର୍ମ ସୁନ୍ନତ କରିବା ପାଇଁ ଆହ୍ଵାନ ଦେଲେ (ଦ୍ୱି ବିବ ୧୦:୧୬; ୩୦:୬; ଯିରିମିୟ ୯:୨୬ ଓ ଯିହିଜିକଲ ୪୪:୯) ।
ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଂଶସାପାତ୍ର ହେବା ହିଁ ପ୍ରକୃତ ଯିହୂଦୀ (୨୮-୨୯) :
ପାଉଲ ଏହି ସ୍ଥାନରେ କିଏ ଯିହୂଦୀ ଓ କିଏ ଯିହୂଦୀ ନୁହେଁ, ତାହାର ପାର୍ଥକ୍ୟ ଦର୍ଶାନ୍ତିି । ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଏକ ପ୍ରକୃତ ଯିହୂଦୀ ଅଟେ, ଯିଏ ବାହ୍ୟିକ ଶାରୀରିକ ଅସ୍ତ୍ରୋପଚାର ଅନୁଭୂତି ସମ୍ପନ୍ନ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଏକ ଆନ୍ତରିକ ଆତ୍ମିକ ଅନୁଭୂତି ସମ୍ପନ୍ନ ବ୍ୟକ୍ତି ଅଟେ । ଆଦ୍ୟ ମଣ୍ଡଳୀର ବିଶ୍ବାସୀ ବିଜାତୀୟମାନଙ୍କର ସୁନ୍ନତ ହେବାର ଅନାବଶ୍ୟକ ବୋଲି ମଣ୍ଡଳୀ ମହାସଭାରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଥିଲା (ପ୍ରେରିତ ୧୫ପର୍ବ) ଏବଂ ଗାଲାତୀୟ ମଣ୍ଡଳୀର ସୁନ୍ନତ ବିଧିକୁ ଜୋର୍ ଜବରଦସ୍ତ ଲଦି ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟିତ ଲୋକଙ୍କୁ ପାଉଲ ଘୋର ବିରୋଧ କଲେ ( ଗାଲାତୀୟ ୫:୧୧-୨୨) । ଆଜିକାଲି ଲୋକମାନେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଓ ପ୍ରଭୁଭୋଜ ବା ମଣ୍ଡଳୀ ସଭ୍ୟ ହେବା ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ସେହି ସମାନ ଧରଣର ଭୁଲ୍ କରନ୍ତି । ସରଳ ହୃଦୟ ଓ ସରଳ ବିଶ୍ଵାସର ଜୀବନ କାଟୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ହିଁ ଈଶ୍ଵର ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ଓ ପ୍ରଶଂସା କରନ୍ତି ।