ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦର୍ଶନ
ଆଜିର ଚିନ୍ତା
ପ୍ରେରିତ ୧୦:୧-୨୩
ସେବା କାର୍ଯ୍ୟରେ ମୁଁ ପାତର ଅନ୍ତର କରୁଛି କି ?
ବାଇବଲର ଅନେକ ଘଟଣା ଦର୍ଶନ ଅଥବା ସ୍ଵପ୍ନାଦେଶ ସହିତ ଜଡ଼ିତ । ଉଦାହରଣ ସ୍ଵରୂପେ- ଯୀଶୁଙ୍କ ପିତା ଯୋଷେଫ ମରିୟମଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ବିବାହ, ମିସର ପଳାୟନ, ଯାକୁବଙ୍କ ସପ୍ନ, ଫାରୋଙ୍କ ସପ୍ନ ଇତ୍ୟାଦି । ଏହିପରି ଦୁଇଟି ଘଟଣା ଆଜିର ଶାସ୍ତ୍ରାଂଶରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ।
ପରିତ୍ରାଣ ପ୍ରାପ୍ତି ନିମନ୍ତେ ଦର୍ଶନ (୩-୬ ପଦ) :
ମନୁଷ୍ୟର ଆଚରଣ ଓ କାର୍ଯ୍ୟ ସିଦ୍ଧ ଥିଲେ ହେଁ, ସୁସମାଚାର ବା ଯୀଶୁଙ୍କ ପ୍ରଦତ୍ତ ପରିତ୍ରାଣ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ଅଟେ । ଶତସେନାପତି ଜଣକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ପାଳନ ଓ ଧର୍ମକର୍ମରେ ସିଦ୍ଧ ଥିଲେ ଏବଂ ସେସବୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଗ୍ରହଣୀୟ ଥିଲା (୪ପଦ) । ଅର୍ଥାତ୍ ତାହାଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟରେ କୌଣସି କପଟତା ଅଥବା ଅଭିନୟର ଚିହ୍ନ ନ ଥିଲା । ତଥାପି ତାହାଙ୍କୁ ସୁସମାଚାର ଗ୍ରହଣ କରି ଯୀଶୁଙ୍କ ଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ ସ୍ଥାପନ କରିବା ନିତାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା । ଏଣୁ ମନୁଷ୍ୟ ପରିତ୍ରାଣ ନିମନ୍ତେ ଯୀଶୁଙ୍କ ସୁସମାଚାରକୁ ଶ୍ରବଣ, ବିଶ୍ଵାସ ଓ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଜରୁରୀ ଅଟେ । ପରିତ୍ରାଣ ସାଧନ ନିମନ୍ତେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମ ଛଡ଼ା ଅନ୍ୟ ନାମ ଦିଆଯାଇ ନାହିଁ (ପ୍ରେରିତ ୪:୧୨) ।
ପରିତ୍ରାଣର ସମ୍ବାଦ ପରିବେଷଣ ନିମନ୍ତେ ଦର୍ଶନ (୧୦-୧୬ପଦ) :
ଦ୍ଵିତୀୟ ଦର୍ଶନଟି ପ୍ରେରିତ ପିତର ଦେଖିଲେ । ସୁସମାଚାରରେ ବର୍ଣ୍ଣଵୈଷ୍ୟମତା ନାହିଁ । ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର ପାଇଁ ଯେଉଁ ଅଭ୍ୟାନ୍ତରୀଣ ବାଧା ଥିଲା, ତାହାକୁ ଏହି ଦର୍ଶନ ଦୂରେଇ ଦେଇଥିଲା । ପିତରଙ୍କୁ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଓ ସ୍ପଷ୍ଟ, ଏକ ବାର୍ତ୍ତା ଦେବା ପାଇଁ ସ୍ୱର୍ଗ ଦୂତ ଏକ ଅଦ୍ଭୁତ ଦର୍ଶନ ଦେଖାଇଥିଲେ । ଦର୍ଶନ ମଧ୍ୟରେ ପିତରଙ୍କ ନାସ୍ତିବାଣୀ ଯେତେ ଥିଲା ତା' ଠାରୁ ଅଧିକ ଦୃଢ଼ ଥିଲା ଏହା ସହିତ ଜଡ଼ିତ ବାର୍ତ୍ତା । ଅର୍ଥାତ୍ ସୁସମାଚାରର ସମସ୍ତ ଗୋଷ୍ଠୀ, ବର୍ଣ୍ଣ ଓ ଜାତିର ଲୋକଙ୍କୁ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା । କୌଣସି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ପୂର୍ବ ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ଗୋଷ୍ଠୀକୁ କେବଳ ନୁହେଁ । (ପ୍ରେରିତ ୧:୮, ମାଥିଉ ୧୮:୧୯) ।
ପ୍ରଥମ ଶତାବ୍ଦୀରେ ମଣ୍ଡଳୀର ବୃଦ୍ଧି ଏବଂ ସୁସମାଚାର ପ୍ରସାରଣ ଦିଗରେ ଏହି ଘଟଣା ଏକ ଭିନ୍ନ ମୋଡ଼ ଆଣି ଦେଇଥିଲା । ଯଦ୍ୱାରା ପିତର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଠାରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ପାଇଥିଲେ । କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ଯଦି ଆତ୍ମାରେ ତୃଷିତ ଓ କ୍ଷୁଧିତ ତାହାକୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ସୁସମାଚାର ରୂପକ ଜୀବନ୍ତ ରୋଟିରୁ ବଞ୍ଚିତ କରା ନ ଯାଉ ।