BN

ସେବକର ପ୍ରସ୍ତୁତି କରଣ

 ସେବକର ପ୍ରସ୍ତୁତି କରଣ

ଆଜିର ଚିନ୍ତା


ଯାତ୍ରା ୨୯:୧-୨୧


ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରଦତ୍ତ ସେବା କାର୍ଯ୍ୟକୁ ହାଲୁକା ଭାବରେ ନେଉଛି କି ?


ଯାଜକ ଭାବରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଉପାସନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ଵର ଭ୍ରାତା ହାରୋଣ ଓ ତାହାଙ୍କର ପୁତ୍ରମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କରିଥିଲେ । ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କର ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ପ୍ରଦତ୍ତ ସେବା କାର୍ଯ୍ୟକୁ ସୂଚାରୁ ରୂପେ ପରିଚାଳନା କରୁଥିଲେ।  ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ମନୋନୀତ ସେବକ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଯାଜକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଉଥିଲା । ସେହି ସେବକର ପ୍ରସ୍ତୁତିକରଣ ବିଷୟରେ ଆମେ ଆଜିର ଅଧ୍ୟାୟରେ ପାଠ କରୁ । ଆଜି ସେହି ବିଷୟରେ ସଂକ୍ଷେପରେ ଆଲୋଚନା କରିବା । 


ମାନୋନୟନ :

 ଆମର ଈଶ୍ଵର ଶୃଙ୍ଖଳାର ଈଶ୍ଵର । ସେଥିପାଇଁ ସେ ହାରୋଣଙ୍କ ବଂଶକୁ ମାନୋନୟନ କଲେ । ଯଦି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସେବକ ହେବାକୁ ଇଛା କରେ, ତେବେ ସେ ଜାଣିବା ଦରକାର ଯେ, ପ୍ରଭୁ ତାକୁ ସେହି ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ମନୋନୀତ କରିଛନ୍ତି ନ ନାହିଁ । ଯଦି ସେ ତା'ର ଆହ୍ଵାନକୁ ଜାଣେ ଓ ମାନୋନୟନକୁ ସଠିକ୍ ଭାବରେ ବୁଝିଥାଏ, ତେବେ ସେ ତା'ର ସେବା କାର୍ଯ୍ୟରେ ସଫଳ ହୁଏ ଓ ତଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭୁ ଗୌରବାନ୍ୱିିତ ହୁଅନ୍ତି ।


ଶୁଚିକରଣ :

୪ ପଦରେ ଲେଖାଯାଇଥାଏ, "ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ନାନ କରାଇବେ" । ଯାଜକମାନଙ୍କୁ ଜଳରେ ଧୌତ କାରିବାର ପ୍ରଥା ସ୍ୱୟଂ ଈଶ୍ଵର ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ । ଏହି ସ୍ନାନ ବା ଜଳରେ ପ୍ରକ୍ଷାଳନ ବିଧି ଶୂଚିକରଣ ନିଦର୍ଶନ । ଯଦିବା ଏହା ଶରୀରର ବର୍ହିଭାଗକୁ ପରିଷ୍କୃତ କରୁଥିଲା, ତଥାପି ସ୍ୱଇଛାରେ ତାହା କରିବା ଦ୍ଵାରା ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବଶତାକୁ ସମ୍ମାନ ଜଣାଇ ଆନ୍ତରିକ ଭାବରେ ଶୂଚିକୃତ ହେଉଥିଲେ । 


ପାବିତ୍ରୀକରଣ : 

ଆଜିର ପାଠରେ ଯାଜକମାନଙ୍କୁ ୩ଟି ପଶୁବଳୀ ମାଧ୍ୟମରେ ପବିତ୍ର କରାଯାଉଥିଲା । ପ୍ରଥମ ବଳିଟି ପାପାର୍ଥକ ବଳି (୧୪ପଦ) । ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିର ପାପ କ୍ଷମାର ଅନୁଭୂତି ନ ଥିଲେ ସେ ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ । ୨ୟ ବଳିଟି ହୋମବଳି । ଏହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ତୁଷ୍ଟିଜନକ ଆଘ୍ରାଣାର୍ଥେ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଅଗ୍ନିକୃତ ଉପହାର । ୩ୟ ବଳିଟି ପାବିତ୍ରୀକରଣ ନିମନ୍ତେ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଥିଲା । ବାକ୍ୟରେ ଲେଖାଯାଏ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ପବିତ୍ର ହେବ, କାରଣ ଆମ୍ଭେ ପବିତ୍ର ଅଟୁ" (ଲେବୀ ୧୧:୪୫)। ପବିତ୍ରତା ବିନା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତୋଷଭାଜନ ହେବା କିଆବା ସେବା କରିବା ଅସମ୍ଭବ ।

ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପବିତ୍ର

 ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପବିତ୍ର

ଯାତ୍ରା ୨୮:୩୧-୪୩


ଆଜିର ଚିନ୍ତା


ଆମର ଆହ୍ବାନକର୍ତ୍ତା ଯେପରି ପବିତ୍ର ଆମେ ସେହିପରି ପବିତ୍ର ହୋଇଛୁ କି ?


ଯାଜକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଭାବରେ ପରିଧାନ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାକୁ ସଦାପ୍ରଭୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥିଲେ । ବୁକୁପଟା, ଏଫୋଦ, ଚୋଗା, ବୁଟାଦାର ଜାମା, ପାଗ, କଟିବନ୍ଧନ ଇତ୍ୟାଦି ବସ୍ତ୍ର ସବୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଥିଲା ।


ନ୍ୟାୟବାନ ଈଶ୍ଵର :

 ସୁବର୍ଣ୍ଣ କରି ଓ ରେଶମ ସୂତାର ନିର୍ମିତ ବର୍ଗାକାର ବୁକୁପଟା ଉପରେ ବାରଟି ରତ୍ନ ପଥର ଖଞ୍ଜା ଯାଇଥିଲା । ପ୍ରତ୍ୟେକ ରତ୍ନ ପଥର ଉପରେ ଇସ୍ରାଏଲର ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ବଂଶର ନାମ ଖୋଦିତ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ବିଚାରର୍ଥକ ବୁକୁପଟାରେ ଉରିମ୍ ଓ ତୁମ୍ମୀମ୍ ନାମକ ଦୁଇଟି ଫଳକ ରଖାଯାଉଥିଲା । ଏହା ଥିଲା ଇସ୍ରାଏଲ ବଂଶ ନିମନ୍ତେ ନ୍ୟାୟର ପ୍ରାର୍ଥନା । ଇସ୍ରାଏଲ "ବିଶ୍ଵାସ" ପୁସ୍ତକର ରଚୟତା ଏଚ୍.ଏଚ୍ ରଲେ ମତଦିଅନ୍ତି ଉରିମ୍ ଓ ତୁମ୍ମୀମ୍ ଫଳକର "ଉରିମ୍ ପାର୍ଶ୍ଵ ନାସ୍ତିବାଚକକୁ ସୂଚାଏ ଓ 'ତୁମ୍ମୀମ୍' ପାର୍ଶ୍ଵ ଆସ୍ତିବାଚକ ନିଷ୍ପତ୍ତିକୁ ସୂଚାଏ ।  କୌଣସି ବିଷୟରେ ଯଥାର୍ଥ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅଭିମତ ଜାଣିବା ନିମନ୍ତେ ଏହି ଫଳକକୁ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଉଥିଲା । ଯଦି ତୁମ୍ମୀମ୍ ପଡୁଥିଲା, ତେବେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ହଁ ହେଉଥିଲେ, ଯଦି ଉରିମ୍ ପଡୁଥିଲା, ନିଷ୍ପତ୍ତି ନା ହେଉଥିଲା । କିନ୍ତୁ ବିଶ୍ଵାସର ନେତା ସିଦ୍ଧିଦାତା ଯୀଶୁ, ସେ ଆମର ସମସ୍ତ ସମସ୍ୟାର ଉତ୍ତର ଅଟନ୍ତି ।


ପବିତ୍ର ଈଶ୍ଵର : 

ଶୁଦ୍ଧ ସୁବର୍ଣ୍ଣର ଏକ ପାତ୍ରରେ ଏହି ଉକ୍ତି ଯଥା "ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପବିତ୍ର" ବୋଲି ଲିପିବଦ୍ଧ ହୋଇ ଯାଜକଙ୍କ ପଗଡିର ସାମ୍ନାରେ ଲଗା ଯାଉଥିଲା । ଈଶ୍ଵର ତାଙ୍କର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ମୁକୁଟ ସ୍ୱରୂପ କରିବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି (ଯିଶାୟ ୬୨:୪) । ଆମର ପ୍ରିୟ ପ୍ରଭୁଯୀଶୁ ଜଣେ ଦୟାଳୁ ଓ ବିଶ୍ବସ୍ତ ମହାଯାଜକ ଅଟନ୍ତି (ଏବ୍ରୀ ୨:୧୭) । ଆମର ଅନନ୍ତକାଳୀନ ଯାଜକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ପରି ଆମେ ପବିତ୍ର ହୋଇପାରୁଛୁ କି ? 

ଆବାସ ତମ୍ବୁ

 ଆବାସ ତମ୍ବୁ 

ଆଜିର ଚିନ୍ତା


ଯାତ୍ରା ୨୬:୧-୩୭


ଈଶ୍ଵର ମନୁଷ୍ୟର ଉପାସନା ବାଞ୍ଛା କରନ୍ତି କି ? 


ଈଶ୍ଵର ଯେତେବେଳେ ମନୁଷ୍ୟକୁ ସୃଷ୍ଟି କଲେ, ସେତେବେଳେ ସେ ଆଶା କରିଥିଲେ ଯେ, ମନୁଷ୍ୟ ସହିତ ତାଙ୍କର ସହଭାଗିତା ରହିବ ଓ ମନୁଷ୍ୟ ତାଙ୍କର ସେବା କରିବ । ମାତ୍ର ମନୁଷ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଦୂରକୁ ଦୂରକୁ ଚାଲିଗଲା, ହେଲେ ଈଶ୍ଵର ପୂର୍ବ ସମ୍ପର୍କକୁ ଫେରାଇ ଆଣିବାକୁ ସର୍ବଦା ଚେଷ୍ଟିତ । ତାହାର ପ୍ରମାଣ ଆମେ ଯାତ୍ରା ପୁସ୍ତକର ୨୫ ଅଧ୍ୟାୟରୁ ୪୦ ଅଧ୍ୟାୟ ମଧ୍ୟରେ ଦେଖିବାକୁ ପାଉ, ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ସ୍ଵଂୟ ଈଶ୍ଵର ମୋଶାଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ମନୁଷ୍ୟ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ଛିନ୍ନ ସମ୍ପର୍କକୁ "ଆବାସ ତମ୍ବୁ" ମାଧ୍ୟମରେ ପୁନଃ ସଂସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ ପ୍ରୟାସ କରିଛନ୍ତି । ଆଜି ସେହି ଆବାସ ତମ୍ବୁ କ'ଣ ଓ ତା'ର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ କ'ଣ ତାହା ଆଲୋଚନା କରିବା । 


ଆବାସ ତମ୍ବୁର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ :


୧.  ଆବାସ ତମ୍ବୁ ବା ସମାଗମ ତମ୍ବୁ ଶବ୍ଦଟି ପ୍ରାୟତଃ ୧୩୦ ଥର ପୁରାତନ ନିୟମରେ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଛି । 


୨. ଆବାସ ତମ୍ବୁ ଶବ୍ଦଟିକୁ ଏବ୍ରୀ ଭାଷାରେ କୁହାଯାଏ  - ମିସ୍କାନ (Miskan) ଯାହାର ଅର୍ଥ ଇଂରାଜୀରେ (Dwelling) ବା ଆବାସ ବୋଲି ବୁଝାଯାଏ।  ତେଣୁ ତାହାକୁ ଆବାସତମ୍ବୁ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ଯେଉଁଠାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତି ସର୍ବଦା ବିଦ୍ୟମାନ । 


୩. ଏହାକୁ ମୋଶା ଓ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କର ଭାମ୍ୟମାଣ ଉପାସନା ପୀଠ ବୋଲି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ । କାରଣ ସେହି ସମୟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ  ନିମନ୍ତେ ସ୍ଥାୟୀ ଉପାସନା ପିଠ ନ ଥିଲା । 


୪. ଅନେକଙ୍କ ମତ ଯେ, ଏହି ଅସ୍ଥାୟୀ ଉପାସନା ପୀଠଟି ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଯିରୁଶାଲମ ମନ୍ଦିରର ଛାୟା ଚିତ୍ର ଭାବରେ ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇଥିଲା 


୫. ଏହା ନୂତନ ନିୟମର ପରିତ୍ରାଣ ନିମନ୍ତେ ଯୀଶୁଙ୍କର ମଧ୍ୟସ୍ଥତାକୁ ମଧ୍ୟ ଛାୟା ରୂପରେ ପ୍ରକାଶ କରୁଥିଲା । 


ଆବାସ ତମ୍ବୁର ଆବଶ୍ୟକତା : 


ଈଶ୍ଵର ମୋଶାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଆବାସ ତମ୍ବୁ ସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ କହିବାର ମୁଖ୍ୟ କାରଣ ହେଉଛି, ଯେପରି ତାଙ୍କର ମନୋନୀତ ଲୋକମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା ନିମନ୍ତେ ଏଣେ ତେଣେ ଭ୍ରମଣ ନ କରି, ଗୋଟିଏ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସ୍ଥାନରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସେବାକରିବେ ଓ ସ୍ୱୟଂ ଈଶ୍ଵର ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଧିଷ୍ଠାନ କରି ବାସ କରିବେ । ମନୁଷ୍ୟ ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଓ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ଭାବରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସାନ୍ନିଧ୍ୟକୁ ଅନୁଭବ କରି, ତାହାଙ୍କର ସେବା କରୁ ବୋଲି ଈଶ୍ଵର ଆଶା କରନ୍ତି । ଆମେ ସେହି ସତ୍ୟ ଓ ଜୀବିତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା କିପରି ଭାବରେ କରୁଛୁ ?


ଜୀବନଦାୟକ ରୋଟୀ ଓ ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରଦୀପ

 ଜୀବନଦାୟକ ରୋଟୀ ଓ ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରଦୀପ

ଆଜିର ଚିନ୍ତା


ଯାତ୍ରା ୨୫:୨୩-୪୦


ମୁଁ ଜୀବନ ଦାୟକ ରୋଟୀର ଅଂଶୀ ହୋଇଛି କି ? 


ସମାଗମ ତମ୍ଭୁ ତିଆରି କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ଵର ମୋଶାଙ୍କୁ ପର୍ବତ ଉପରେ ଏକ ନମୁନା ଦେଖାଇ ଦେଲେ । ଏହି ତମ୍ଭୁର ପ୍ରଥମ ଭାଗକୁ ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନ ଓ ଦ୍ଵିତୀୟ ଭାଗକୁ ମହାପବିତ୍ର ସ୍ଥାନ କୁହାଯାଉଥିଲା । ଏହି ଦୁଇଟି ଭାଗର ମଝିରେ ଏକ ବିଚ୍ଛେଦ ବସ୍ତ୍ର (ଯବନିକା) ଥିଲା । ମହାପବିତ୍ର ସ୍ଥାନରେ ନିୟମ ସିନ୍ଦୁକ ଓ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଧୂପବେଦୀ ଥିଲା । ମାତ୍ର ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନରେ ମେଜ ଓ ଦର୍ଶନ ରୋଟୀ ଏବଂ ଦୀପବୃକ୍ଷ ରଖାଯାଇଥିଲା । 


ମେଜ ଓ ଦର୍ଶନୀୟ ରୋଟୀ: 

ଶୀଟିମ୍ କାଷ୍ଠରେ ତିଆରି ସୁବର୍ଣ୍ଣ ମଣ୍ଡିତ ମେଜ ଉପରେ ଥିବା ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଥାଳୀରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ବାରଟି ଦର୍ଶନୀୟ ରୋଟି ରଖାଯାଇଥିଲା (ଯାତ୍ରା ୬:୩୦) । ବାରଟି ରୋଟି ଇସ୍ରାଏଲର ବାର ଗୋଷ୍ଠୀକୁ ସୂଚିତ କରୁଥିଲା । ଏହି ରୋଟୀ ପ୍ରକାଶ କରୁଥିଲା ଯେ, ଈଶ୍ଵର ଆମର ଯତ୍ନ ଓ ତତ୍ତ୍ଵ ନିଅନ୍ତି । ମରଣଶୀଳ ମନୁଷ୍ୟ ପାଇଁ ଈଶ୍ଵର ସ୍ଵର୍ଗରୁ ଜୀବନ୍ତ ଆହାର ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି । ଯେ ଏହି ରୋଟି ଭୋଜନ କରେ ସେ  ଅନନ୍ତକାଳ ଜୀବିତ ରହିବ (ଯୋହନ ୬:୫୧) । କ୍ରୂଶ ରୂପକ ମେଜରେ ସଜ୍ଜିତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଯୀଶୁଙ୍କ ଖଣ୍ଡ ବିଖଣ୍ଡିତ ଶରୀର ରୂପକ ଦର୍ଶନୀ ରୋଟୀରେ ଆମର ବିଶ୍ବାସ ଅଛି କି ? 


ଦୀପବୃକ୍ଷ ଓ ପ୍ରଦୀପ : 

ମୋଶାଙ୍କୁ ସଦାପ୍ରଭୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଲେ ନିର୍ମଳ ସୁବର୍ଣ୍ଣରେ ଦୀପବୃକ୍ଷ ନିର୍ମାଣ କରିବ। ସୁନ୍ଦର କାରୁ କାର୍ଯ୍ୟ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଦୀପ ବୃକ୍ଷରେ ସାତଟି ଦୀପଧାର ରହିବ । ଏଥିରେ ଥିବା ସପ୍ତ ଦୀପକୁ ଜ୍ଵଳାଇଲେ ତହିଁର ସମ୍ମୁଖରେ ଆଲୁଅ ହେବ । 


ଏହି ସପ୍ତ ଦୀପରେ ସଜ୍ଜିତ ଦୀପବୃକ୍ଷ ପ୍ରଭୁଯୀଶୁଙ୍କୁ ବୁଝାଏ । ପ୍ରଭୁଯୀଶୁ କହିଛନ୍ତି "ମୁଁ ଜଗତର ଜ୍ୟୋତି" (ଯୋହନ ୮:୧୨) । ସେ ଜଗତର ପାପର ଅନ୍ଧାରକୁ ଦୂର କରି ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ଜୀବନର ଜ୍ୟୋତି ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି । ସାଧୁ ଯୋହନ ପତ୍ମସ୍ ଦ୍ଵୀପରେ ସପ୍ତ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରଦୀପକୁ  ଦର୍ଶନରେ ଦେଖିଥିଲେ । ସେଥିର ମଧ୍ୟସ୍ଥଳରେ ମନୁଷ୍ୟ ପୁତ୍ରଙ୍କ ସଦୃଶ୍ୟ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି। ଯାହାଙ୍କ ମୁଖ ମଧ୍ୟାହ୍ନକାଳୀନ ସୂର୍ଯ୍ୟପରି ତେଜମୟ (ପ୍ରକାଶିତ ୧:୧୨;୧୩:୧୬) । ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଏହି ସପ୍ତ ପ୍ରଦୀପ ସପ୍ତ ମଣ୍ଡଳୀକୁ ସୂଚିତ କରି (ପ୍ରକାଶିତ ୧:୨୦) । ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ କହନ୍ତି "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜଗତର ଜ୍ୟୋତି" (ମାଥିଉ ୫:୧୪) । ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ ଜୀବନ ଦୀପକୁ ପ୍ରଜ୍ବଳିତ କରିଛନ୍ତି କି ? ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଆଲୋକରେ ଆମେ ଆଜି ଆଲୋକିତ କି ? 



ଚୁକ୍ତିର ନିଶ୍ଚିତତା

 ଚୁକ୍ତିର ନିଶ୍ଚିତତା


ଆଜିର ଚିନ୍ତା


ଯାତ୍ରା ୨୪:୧-୧୮


ମୁଁ ଯୀଶୁଙ୍କ ପବିତ୍ର ରକ୍ତରେ ନିଜକୁ ଧୌତ ଓ ପରିଷ୍କୃତ କରିଛି କି ? 


ସଦାପ୍ରଭୁ ମୋଶାଙ୍କୁ ପର୍ବତ ଉପରକୁ ଡାକି ଇସ୍ରାଏଲ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇବା ନିମନ୍ତେ ଅନେକ ବାକ୍ୟ ଓ ଶାସନର ବିଷୟ ପ୍ରକାଶ କଲେ । ମୋଶା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ତାହା ଜଣାଇବାରୁ ସେମାନେ ତାହା ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ନିଜର ସ୍ଵୀକୃତି ପ୍ରକାଶ କଲେ । ପୁଣି ମୋଶା ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କର ସମସ୍ତ ବାକ୍ୟକୁ ଲେଖି ରଖିଲେ । 


ନିୟମର ରକ୍ତ : 

ମୋଶା ପର୍ବତ ତଳେ ଗୋଟିଏ ଯଜ୍ଞ ବେଦି ନିର୍ମାଣ କରି ଯୁବାମାନଙ୍କୁ ପଠାଇ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ବଳିଦାନ କଲେ । ସେହି ବଳିର ରକ୍ତ ନେଇ ସେ ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପରେ ଛିଞ୍ଚି କହିଲେ, ସଦାପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଏହି ସମସ୍ତ ବାକ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଯେଉଁ ନିୟମ ବା ଚୁକ୍ତି କରିଛନ୍ତି, ସେହି ନିୟମର ରକ୍ତ ଏହି । ରକ୍ତପାତ ବିନା ପାପମୋଚନ ହୁଏ ନାହିଁ (ଏବ୍ରୀ ୯:୧୯-୨୨) । ପୁରାତନ ନିୟମରେ ଯେପରି ଗୋଟିଏ ନିଖୁନ୍ତ ପଶୁର ବଳିଦାନଦ୍ଵାରା ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିର ପାପମୋଚନ ହୁଏ,ସେହିପରି ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ନିଖୁନ୍ତ ମେଷଶାବକ ସଦୃଶ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପାପ ନିମନ୍ତେ କ୍ରୁଶ ଉପରେ ଆପଣାର ରକ୍ତ ଢାଳି ଦେଇ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପାପରୁ କ୍ଷମା ପ୍ରଦାନ କଲେ ଓ ପିତାଙ୍କ ସହିତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପୁନଃମିଳିତ କଲେ । ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଏକ ନିୟମ ବା ଚୁକ୍ତି କଲେ । ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ପାପୀ ଅନୁତାପ ସହ ନିଜର ପାପକୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟରେ ସ୍ବୀକାର କରେ, ସେତେବେଳେ ସେ ପରିତ୍ରାଣ ପାଏ । 


ନିୟମ ପୁସ୍ତକ :

 ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଦତ୍ତ ସମସ୍ତ ଆଜ୍ଞା, ବିଧି ଓ ଶାସନ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ବାକ୍ୟକୁ ମୋଶା ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ନିୟମ ପୁସ୍ତକରୁ ପାଠ କରି ଶୁଣାଇବା ପରେ ଲୋକମାନେ କହିଲେ, ସଦାପ୍ରଭୁ ଯାହା ଯାହା କହିଛନ୍ତି ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହା ପାଳନ କରିବା ଓ ଆଜ୍ଞାବହ ହେବା । ଲୋକମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ଶପଥ କରିବା ପରେ, ସେହି ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ରକ୍ତ ଦ୍ଵାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହ ସେମାନଙ୍କ ନିୟମ ବା ଚୁକ୍ତିକୁ  ମୁଦ୍ରାଙ୍କିତ କରାଗଲା । ଈଶ୍ଵର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପାପର ଅନନ୍ତ ବିନାଶରୁ ମୁକ୍ତ କରି ରକ୍ଷା କରିବା ଲାଗି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ରକ୍ତ ଦ୍ଵାରା ଭଗ୍ନ ହୋଇଥିବା ସମ୍ପର୍କକୁ ପୁନଃସ୍ଥାପନ କରିବା ଲାଗି, ନୂତନ ଚୁକ୍ତି ବା ନିୟମ ଅନୁସାରେ ଈଶ୍ଵର ତାଙ୍କର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଗୁଡିକୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମନ ଓ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାନିତ କରିବାକୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଦେଇଛନ୍ତି । ଆଜି ଆମ୍ଭେମାନେ ତାଙ୍କର ସେହି ଚୁକ୍ତିରେ ନିଜକୁ ସାମିଲ କରି, ତାଙ୍କର ଆଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକ ପାଳନ କରିବାକୁ ମନୋଯୋଗୀ ହୋଇଛୁ କି ?