ଅବତରଣ କଥା ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ
ଏବ୍ରୀ ୯:୨୩-୨୮
ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ...ଥରେ ମାତ୍ର ମୃତ୍ୟୁ ,ଆଉ ତାହା ପରେ ବିଚାର ନିରୂପିତ ଅଛି...।(ଏବ୍ରୀ ୯:୨୭-୨୮)
ମୋ'ର ଜଣେ ବନ୍ଧୁ ବିମାନ ଚାଳନା ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଗୋଟିଏ ବହି ଡାକ ଯୋଗେ ମଗାଇଥିଲେ । ବହିଟି ପାଇବ ପରେ ସେ ଦେଖିଲେ ଯେ, ସେଥିରେ ଉଡାଜାହାଜ ଚଳାଇବା ସମ୍ବନ୍ଧିତ ସମସ୍ତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାବଳୀ ଅଛି, ହେଲେ କିନ୍ତୁ ତାହାକୁ କିପରି ନିରାପଦରେ ଅବତରଣ କରାଯିବ, ସେ ସମ୍ବନ୍ଧରେ କିଛି ହେଲେ ଉଲ୍ଲେଖ ନାହିଁ ! କଳ୍ପନା କରନ୍ତୁ ତ, ଆପଣ ଗୋଟିଏ ଉଡାଜାହାଜର ଯାତ୍ରା କରିବାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି । ତା' ପୂର୍ବରୁ ଘୋଷଣା କରାଯିବ ଯେ, ସେହି ଉଡାଜାହାଜର ପାଇଲଟ ଉଡାଜାହାଜକୁ ଅବତରଣ କରିବା ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ, କେବଳ ଚଳାଇବା ଜାଣନ୍ତି । ଆପଣ ସେହି ଉଡାଜାହାଜରେ ଯାତ୍ରା କରିବେ କି? କେବେ ନୁହେଁ! କିନ୍ତୁ ଆମ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକ ଲୋକ ଏହାହିଁ କରୁଛନ୍ତି । କେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ସେମାନେ ପହଞ୍ଚିବେ ବା, ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କ'ଣ ଘଟିବ, ତାହା ତିଳେମାତ୍ର ଚିନ୍ତା ନ କରି ସେମାନେ ଜୀବନ ପଥରେ ଆଗେଇ ଚାଲିଛନ୍ତି । ସେମାନେ ଭାବନ୍ତି ଯେ, ଏବେ କ'ଣ ମୋ'ର ମୃତ୍ୟୁ ହେବ? ତାହା ଘଟିବାକୁ ତ ଅନେକ ଡେରୀ ଅଛି । କିନ୍ତୁ ପିଲା ହେଉ ବା, ବୃଦ୍ଧ, ମୃତ୍ୟୁ କାହାରିକୁ ଅପେକ୍ଷା କରେ ନାହିଁ। ପ୍ରତିଦିନ ଖବର କାଗଜ ଓ ଟି.ଭି ରେ ଆମେ ଦେଖୁଛୁ ଯେ, ଛୋଟ ଶିଶୁଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଯୁବକ, ପ୍ରୌଢ଼ମାନଙ୍କର କିପରି ଅସମୟରେ ମୃତ୍ୟୁ ଘଟୁଛି? ତେଣୁ ଆମ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ଏହି କଥା ଚିନ୍ତା କରିବାକୁ ହିଁ ପଡ଼ିବ, କାରଣ ଏହି ସମୟ ଆମକୁ ଅନୁଗ୍ରହରେ ଦିଆଯାଇଅଛି (୨ କରିନ୍ତୀୟ ୬:୨)। ଆପଣ ଯଦି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ କେବେ ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ବାସ କରି ନାହାନ୍ତି, ବର୍ତ୍ତମାନ ତାହା କରନ୍ତୁ। ତେବେ ଯେତେବେଳେ ଜୀବନର ଯାତ୍ରା ସରିଯିବ, ଆପଣ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ନିରାପଦରେ ସ୍ଵର୍ଗରେ ଅବତରଣ କରିବେ। କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆପଣଙ୍କର ପାଇଲଟ୍ ହେବେ । ଆଜି ହିଁ ଆପଣଙ୍କର ପାଇଲଟ୍ ଙ୍କୁ ଓ ନିଜର ଗନ୍ତବ୍ୟସ୍ଥଳକୁ ମନୋନୀତ କରନ୍ତୁ ।