ପାପରୁ ଦୂରେଇ ରହିବା
ଆଜିର ଚିନ୍ତା
ଗୀତ ୩୮:୧-୨୨
ଜାଣି ଜାଣି ପାପ କରି ଦୁଃଖ ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରୁଛୁ କି ?
ଦାଉଦ ପାପ କରି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ କ୍ରୋଧ ଓ ଦଣ୍ଡର ସମ୍ମୁଖିନ ହୋଇ ଭୟଙ୍କର ଭାବେ ଲଜ୍ଜିତ ଓ କଷ୍ଟ ପାଇଛନ୍ତି । ସେ ଭଲ କରି ଜାଣନ୍ତି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ କ୍ରୋଧ ନ୍ୟାୟ ସଙ୍ଗତ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ କ୍ରୋଧ ମଣିଷର ଅପାର କ୍ଷତି ଘଟାଏ (ଗୀତ ୯୦:୭) । ସେଥିପାଇଁ ଦାଉଦ ଏହାର ସନ୍ଧାନ ପାଇ ଅନୁନୟ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥଲେ "ତୁମ କୋପରେ ମତେ ଅନୁଯୋଗ କର ନାହିଁ । ତୁମ ବିରକ୍ତିରେ ମୋତେ ଶାସ୍ତି ଦିଅ ନାହିଁ" ।
ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କର କୋପ (୩-୧୦): ଏହା ମନୁଷ୍ୟ ଶରୀରର ଅନେକ କ୍ଷତି ସାଧନ କରେ । ଅସୁସ୍ଥତା ଆକ୍ରମଣ କରି ଶାନ୍ତି ହରଣ କରିଦିଏ । ସମସ୍ତ ଚେଷ୍ଟା ତାକୁ ଆରୋଗ୍ୟ କରିପାରେନା ବରଂ ବୃଦ୍ଧି କରି ତାକୁ ସଂପୂଣ୍ଣ ଅସହାୟ ଓ ନିରାଶ କରିଦିଏ । ପବିତ୍ର ଶାସ୍ତ୍ର ଅନେକଙ୍କ ଜୀବନ ମାଧ୍ୟମରେ ଆମକୁ ସଚେତନ କରିବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ କୋପ ନ ଜନ୍ମାଇବା ପାଇଁ ପରାମର୍ଶ ଦିଏ । ତଥାପି ଏହା କରି ଆମେ ନିଜେ ନିଜେ କଷ୍ଟ ପାଉ ଓ ଚତୁଃପାଶ୍ୱର୍ରେ ଥିବା ଅନେକଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଯନ୍ତ୍ରଣାଗ୍ରସ୍ତ କରିଦେଉ । କେବଳ ଗୋଟିଏ ପଥ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ଅଛି । ଅନୁତାପ, ପାପସ୍ଵୀକାର, କତୋରୋକ୍ତି ଓ କ୍ଷମା ପ୍ରାର୍ଥନା ।
ବିଷମୟ ପରିସ୍ଥିତି: ଦାଉଦଙ୍କ କତୋରୋକ୍ତି - ବଳ କ୍ଷୀଣ ହୋଇଯାଉଛି ବ୍ୟାଧି ଯୋଗୁ ଶରୀର କ୍ଷୟ ପାଉଛି । ପ୍ରିୟ ମାନେ, ମିତ୍ରମାନେ, ଜ୍ଞାତିବର୍ଗ ବ୍ୟାଧି ଯୋଗୁ ତାଙ୍କଠାରୁ ଦୂରେଇ ଯାଉଛନ୍ତି । ଦୁଃସମୟ ଦେଖି ଶତ୍ରୁମାନେ ଫାନ୍ଦ ପାତନ୍ତି ପ୍ରାଣ ନେବା ପାଇଁ ପଶ୍ଚାତପଦ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ । ସବୁ ବିଷମୟ ହୋଇଯାଏ । ସେ ନିର୍ବାକ ହୋଇଯାଏ ଓ ତାର ଶ୍ରବଣ ରୁଦ୍ଧ ହୋଇଯାଏ । ପ୍ରତିବାଦ କରିବା ପାଇଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅସମର୍ଥ ହୋଇଯାଏ ।
ଉଦ୍ଧରର ପଥ: ତାଙ୍କର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ନଷ୍ଟ କରି ଦେବା, ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ନୁହେଁ। ମାତ୍ର ଶୃଙ୍ଖଳିତ କରିବା ପାଇଁ, ପାପର କଷାଘାତ ଅସ୍ୱାଦନ କରିବା ପାଇଁ ସେ ଏହା କରିଥାନ୍ତି । ନିଜେ କଷ୍ଟ ନ ପାଇଲେ ମନୁଷ୍ୟ ପାପର ଦୂରବସ୍ଥା ବୁଝି ପାରିବନି । ଯେତେବେଳେ ସେ ଅଙ୍ଗେ ନିଭାଏ, ସେ ଫେରେ । ଦାଉଦଙ୍କୁ ଏହା ମଧ୍ୟରେ ସେ ଲାଭ କଲେ । ଅପବ୍ୟୟୀ ପୁତ୍ରକୁ ବାପା ଗ୍ରହଣ କଲାପରି ଈଶ୍ୱର ଆମକୁ ପୁନଃଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି । ସଦାପ୍ରଭୁ ପାପଗୁଡ଼ିକ ସ୍ମରଣରେ ଆଣନ୍ତି ନାହିଁ (ଗୀତ ୭୯:୮, ଯିଶାଇୟ ୪୯:୨୫) । ତେଣୁ ଅପରାଧ ଲୁଚାଇବା ନାହିଁ (୧୮) । ସଦାପ୍ରଭୁ ଆମର ପରିତ୍ରାଣ (୨୧-୨୨)