BN

ପାପରୁ ମନଫେରଣ

 ପାପରୁ ମନଫେରଣ

ଆଜିର ଚିନ୍ତା

୧ ଶାମୁୟେଲ ୭:୨-୧୭

ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତୋଷଜନକ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛି କି ?


କାରିଥିୟ - ଯିୟାରୀମର ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ସିନ୍ଦୁକ ୨୦ ବର୍ଷ ରହିଲା । ମନୁଷ୍ୟ ଓ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପାପ ବିଚ୍ଛେଦ ଘଟାଇଥାଏ । ଦୀର୍ଘକାଳ ସିନ୍ଦୁକ ଇସ୍ରାଏଲ ସନ୍ତାନଗଣ ନିକଟରେ ରହିପାରି ନ ଥିବାରୁ ସେମାନେ ବିଳାପ କଲେ । ତେଣୁ ଶାମୁୟେଲ ସେମାନଙ୍କୁ କ'ଣ କରିବାକୁ ହେବ ଜଣାଇଥିଲେ । 


ପାପରୁ ପଳାୟନ କରିବା :

ପାଉଲ କହନ୍ତି, ଅତଏବ ହେ ମୋହର ପ୍ରିୟମାନେ, ପ୍ରତିମା ପୂଜାରୁ ପଳାୟନ କର (୧ କର ୧୦:୧୪) । ଇସ୍ରାଏଲ ସନ୍ତାନଗଣ ବାଲ୍ ଦେବତା ଓ ଅଷ୍ଟାରୋତ୍ ଦେବୀଗଣକୁ ପୂଜା କରିବା ହେତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କ୍ରୋଧର ଶୀକାର ହୋଇଥିଲେ । ତେଣୁ ସେମାନଙ୍କ ନଗରକୁ ପଲେଷ୍ଟୀୟମାନେ ଅଧିକାର କରିଥିଲେ । ଶାମୁୟେଲ କହିଥିଲେ, ଯଦି ସେମାନେ ସେହି ଦେବତା ସବୁ ଦୂର କରି ନିଜର ପାପରୁ ଫେରନ୍ତି ଏବଂ କେବଳ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା କରନ୍ତି, ତେବେ ଈଶ୍ଵର ପଲେଷ୍ଟୀୟମାନଙ୍କ ହସ୍ତରୁ ସେମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିବେ । ଉପଯୁକ୍ତ ସମୟରେ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ ପାପବୋଧ ପାଇଲେ । ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସେମାନେ ପାପ କରିଛନ୍ତି ବୋଲି ସ୍ଵୀକାର କରି ଉପବାସ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ । ଶାମୁୟେଲ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ । ଧାର୍ମିକ ଲୋକର ପ୍ରାର୍ଥନା ଅନେକ କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରିପାରେ । ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କ ପରି ପାପ ପଥରୁ ଆମକୁ ମଧ୍ୟ ମନ ଫେରାଇ ସମୟ ଥାଉ ଥାଉ ଆମ ଅନ୍ତକରଣ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । 


ମନପରିବର୍ତ୍ତନର ପୁରସ୍କାର :

ଯେକେହି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ନିଜକୁ ନତ କରି ସମସ୍ତ ମନ୍ଦ ବିଷୟକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରେ, ଈଶ୍ଵର ତାକୁ ଯଥା ସମୟରେ ଉନ୍ନତ କରିବେ । ଇସ୍ରାଏଲ ସନ୍ତାନଗଣ ଦେବତା ପୂଜା ପରିତ୍ୟାଗ କଲେ । ସେମାନଙ୍କ ଲାଗି କ୍ରନ୍ଦନଯୁକ୍ତ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଶାମୁୟେଲଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରିଥିଲେ । ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍କ ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣି ମହାରବରେ ମେଘ ଗର୍ଜନ ପଠାଇ ପଲେଷ୍ଟୀୟମାଙ୍କୁ ପରାସ୍ତ କଲେ । ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଉପକାର ସ୍ମରଣ କରି ଶାମୁୟେଲ ଏବନ୍ - ଏଜର୍ ପ୍ରସ୍ତର ସ୍ଥାପନ କଲେ । ଈଶ୍ଵର ପଲେଷ୍ଟୀୟମାନଙ୍କୁ ଇସ୍ରାଏଲର ବଶୀଭୂତ କରାଇଲେ ଏବଂ ସେମାନେ ଇସ୍ରାଏଲର ସମସ୍ତ ନଗର ଓ ସୀମା ଫେରାଇ ଦେଇ ସେମାନଙ୍କ ସହ ସନ୍ଧି କଲେ । ନମ୍ରତାର ଓ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିଷୟକ ଭୟର ପୁରସ୍କାର ଧନ ଓ ସମ୍ମାନ ଓ ଜୀବନ ଅଟେ (ହିତ ୨୨:୪) । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାଧ୍ୟ ହେବାରୁ ସେମାନେ ଶାନ୍ତିରେ ରହିଲେ ।

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ ରକ୍ଷା

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ ରକ୍ଷା 

ଆଜିର ଚିନ୍ତା

୧ ଶାମୁୟେଲ ୬:୧-୭:୧

ମୋ କାର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ଵାରା ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦିଏ କି ? 


ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସିନ୍ଦୁକ ତାଙ୍କର ପବିତ୍ର ଉପସ୍ଥିତିକୁ ବୁଝାଏ । ପଲେଷ୍ଟୀୟମାନେ ଏହାକୁ ପାଇବା ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଥମେ ଏହା ଏକ ଆଶୀର୍ବାଦ ବୋଲି ଭାବିଥିଲେ । ମାତ୍ର ସମୟକ୍ରମେ ଯେତେବେଳେ ଅର୍ଶରୋଗଜନିତ ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଲା, ତାହାକୁ କିପରି ସ୍ଵସ୍ଥାନ କୁ ପଠାଇବେ ତାହା ଚିନ୍ତା କଲେ । 

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ :

ପଲେଷ୍ଟୀୟମାନେ ସିନ୍ଦୁକକୁ ଫେରାଇବା ବିଷୟରେ ଯାଜକ ଓ ମନ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ମାନଙ୍କର ପରାମର୍ଶ ଲୋଡିଲେ । ସେମାନେ ଜାଣିପାରିଲେ ଯେ ସିନ୍ଦୁକକୁ ରଖିବା ଦ୍ଵାରା ପଲେଷ୍ଟୀୟମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅପମାନ ଦେଇଛନ୍ତି ଓ ଦୋଷାବହ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି । ଇସ୍ରାଏଲର ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ସିନ୍ଦୁକ ସହ ଦୋଷାର୍ଥକ ଉପହାର ପଠାଇବାକୁ ସେମାନେ ପରାମର୍ଶ ଦେଲେ । ଅତୀତରେ ଫାରୋ ଓ ମିସ୍ରୀୟମାନେ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ନ ଦେବାରୁ ଈଶ୍ଵର କିପରି ମହାମାରୀ ପଠାଇ ସେମାନଙ୍କୁ ସଂହାର କରିଥିଲେ । ତାହା ମଧ୍ୟ ସେମାନେ ସ୍ମରଣ କରାଇ ଦେଲେ । ତେଣୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ହୃଦୟ କଠିନ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଙ୍ଗିତରେ ସେହି ଅମଙ୍ଗଳ ଘଟିଛି ବୋଲି ସେମାନେ ବିଶ୍ଵାସ କରିଥିଲେ । ଈଶ୍ଵର ସ୍ଵଗୌରବ ରକ୍ଷଣରେ ଉଦଯୋଗୀ ପରମେଶ୍ୱର । ଆମେ ମଧ୍ୟ ଅନେକ ସମୟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଚାରକୁ ଅବହେଳା କରିଥାଉ । ଆମ ଜୀବନରେ ଘଟଥିବା ଦୁଃଖ ଓ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାକୁ ଆମର ଭାଗ୍ୟ ବା ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟ ବୋଲି କହିଥାଉ।  ଆସନ୍ତୁ, ଆମେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ ବୁଝି ତାଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେବା ।

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପବିତ୍ରତା :

ଶଗଡ଼ ବୈଥ - ଶେମଶ୍ ରେ ପହଞ୍ଚି ବାରୁ ଲେବୀୟମାନେ ସେହି ପବିତ୍ର ସିନ୍ଦୁକ ଓ ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ପଦାର୍ଥକୁ ବଡ଼ ପଥର ଉପରେ ରଖିଲେ । ଗାଭୀ ବଳି ରୂପେ ଉତ୍ସର୍ଗ କରାଯାଏ ନାହିଁ । ମାତ୍ର ସେଦିନ ଗାଭୀମାନଙ୍କୁ ହୋମବଳି ରୂପେ ଉତ୍ସର୍ଗ କରାଯାଇଥିଲା । ପବିତ୍ର ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସମ୍ମୁଖକୁ ଆସିବା ପାଇଁ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ ନିଜକୁ ପୃଥକ ରୂପେ ପବିତ୍ର ରଖୁଥିଲେ।  ବୈଥ - ଶେମଶୀୟ ଲୋକେ ସିନ୍ଦୁକକୁ ଅନାଇବାରୁ ଈଶ୍ବର ସେମାନଙ୍କୁ ବଧ କରିଥିଲେ । ଈଶ୍ଵର ଯେ କେତେ ପବିତ୍ର ଏହା ସେମାନେ ଜାଣିପାରିଲେ ଓ ତାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଛିଡ଼ା ହେବାକୁ ଭୟ କଲେ । ଜୀବିତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ହସ୍ତରେ ପଡ଼ିବା ଭୟଙ୍କର ବିଷୟ (ଏବ୍ରୀ ୧୦:୩୧) । 


ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଜୀବିତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଭୟ କରୁ ଓ ନିଜକୁ ପବିତ୍ର ରଖୁ । ଯେଣୁ ଲେଖାଅଛି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପବିତ୍ର ହୁଅ, କାରଣ ଆମ୍ଭେ ପବିତ୍ର (୧ ପିତର ୧:୧୬)।  

ଗୌରବ ବିହୀନ ଜୀବନ

 ଗୌରବ ବିହୀନ ଜୀବନ

ଆଜିର ଚିନ୍ତା

ଆମର ଗୌରବ ମୁକୁଟ ତଳେ ପଡ଼ିଯାଇଛି କି ? 


ଅତୀତରେ ରାଜା ମହାରାଜାମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଗୌରବ କୀର୍ତ୍ତିକୁ ଅକ୍ଷୁୁର୍ଣ୍ଣ ରଖିବାକୁ ଯତ୍ନ କରି ଆସୁଥିଲେ । ପ୍ରକୃତରେ ପରାଜିତ ଜୀବନ ବେଦନାଯୁକ୍ତ । ଯିରିମିୟ ୧୩:୧୮ରେ ଲେଖାଯାଏ, ରାଜା ଓ ରାଜମାତାଙ୍କୁ କୁହ, ତୁମ୍ଭ ଗୌରବ ମୁକୁଟ ତଳେ ପଡ଼ିଅଛି । ଏଲି ଯାଜକ ଦୀର୍ଘ ଚାଳିଶ ବର୍ଷ ଇସ୍ରାଏଲର ବିଚାର କଲେ (୧୮ପଦ) ହେଲେ ବୃଦ୍ଧ ଓ ଗତବୟସ୍କ ଅବସ୍ଥାରେ ତାଙ୍କ ପରାଜୟକୁ ସେ ସହ୍ୟ କରିପାରିଲେ ନାହିଁ । 


ଗୌରବଯୁକ୍ତ ଇସ୍ରାଏଲ ପରାଜୟ : 

ଇସ୍ରାଏଲ ଜାତି ପ୍ରତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବଳବନ୍ତ ହସ୍ତ ତଳେ ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତ ହୋଇ ପରକ୍ରାନ୍ତ ବ୍ୟାଧ ସ୍ୱରୂପ ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କୁ ପାଦତଳେ ଦଳିତ କରିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ପାପ, ଅବାଧ୍ୟତା ସେମାନଙ୍କୁ ପରାଜୟର ପଥକୁ ଠେଲି ଦେଲା । ଗୀତ ୮୯:୩୨ରେ ଲେଖାଯାଏ, ଆମ୍ଭେ ଯଷ୍ଟି ଦ୍ଵାରା ସେମାନଙ୍କ ଅପରାଧର ଓ ପ୍ରହାର ଦ୍ଵାରା ସେମାନଙ୍କ ଅଧର୍ମର ଶାସ୍ତି ଦେବା । ଆମର ଅପରାଧ, ଆମର ଅଧର୍ମ ଆମକୁ ଗୌରବ ବିହୀନ କରି ପକାଇଛି କି ? 


ଗୌରବ ମୁକୁଟର ପରାଜୟ : 

ଏଲି ଯାଜକଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ହେଲା । ତାଙ୍କ ଦୁଇ ପୁତ୍ର ଏକ ଦିନରେ ମଲେ । ନିୟମ ସିନ୍ଦୁକ ବନ୍ଦୀତ୍ୱାବସ୍ଥାରେ ରହିଲା । ଏକଥା ପିନହସଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ସହ୍ୟ କରିପାରିଲେ ନାହିଁ । ସ୍ବାମୀ ହତ ହେବା ବିଷୟରେ ସେ ଚିନ୍ତିତ ନ ଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ ଇସ୍ରାଏଲ ମଧ୍ୟରୁ ଚାଲିଗଲା ବୋଲି ସେ ବ୍ୟାକୁଳ ଓ ଶୋକୁତୁର ଥିଲେ । ସେ ତାର ନବଜାତ ପୁତ୍ରର ନାମ 'ହୀନ ଗୌରବ' ରଖିଲେ । 


ଆମେ ଆଜି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଦୁଃଖ ଯନ୍ତ୍ରଣା ମଧ୍ୟରେ ଅଛୁ କି ? ଆମ୍ଭେ ନିଷ୍ଫଳ ବସ୍ତୁ ନିମନ୍ତେ ଆପଣାମାନଙ୍କର ଗୌରବ ସ୍ୱରୂପଙ୍କୁ ବଦଳ କରିଅଛୁ କି ?  (ଯିରିମିୟ ୨:୧୧) । 

ଦୁଷ୍ଟତାର ପ୍ରତିଫଳ

 ଦୁଷ୍ଟତାର ପ୍ରତିଫଳ

ଆଜିର ଚିନ୍ତା

୧ ଶାମୁ ୪:୧-୧୧

ଆମ ଜୀବନରେ ଦୁଃଖ ଓ ପରାଜୟ ଆସେ କାହିଁକି ? 


ପ୍ରାୟ ସତୁରୀ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦର କଥା । ରୋମୀୟ ବାହିନୀ ପବିତ୍ର ନଗରୀ ଯିରୁଶାଲମ ଆକ୍ରମଣ କଲେ, ନଗରକୁ ଦଗ୍ଧ କଲେ । ଯିହୁଦୀୟ ମାନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କଲେ । ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀୟାନମାନଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରବଳ ତାଡନା ଓ ନିର୍ଯାତନା କରାଗଲା । ହେଲେ ସେହି ରୋମ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର ପତନ ହେଲା । ଦୁଷ୍ଟତାର ପ୍ରତିଫଳ ଶୀଘ୍ର ମିଳିଥାଏ । ଏହିପରି କାହିଁକି ହୁଏ ? 


ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହକୁ ଅପେକ୍ଷା : 

ଶାମୁୟେଲ ଯେ ଭବିଷ୍ୟତ ବକ୍ତା ହେବା ପାଇଁ ନିଯୁକ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ଏହା ସମସ୍ତ ଇସ୍ରାଏଲ ଜ୍ଞାତ ହୋଇଥିଲେ (୩:୨୦) ସାନ ଶାମୁୟେଲ ଯେ ଶିଲୋରେ ପୁନର୍ବାର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପାଇଛନ୍ତି, ଏକଥା ଭଲ ରୂପେ ଇସ୍ରାଏଲ ଜାଣିଥିଲେ (୩:୨୧) । ତଥାପି ପାଲେଷ୍ଟିୟ ମାନେ ଇସ୍ରାଏଲ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ ସଜାଇବା ସମୟରେ ଏଲି ଯାଜକ କିମ୍ବା ତାଙ୍କ ପୁତ୍ରମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଲୋଡିଲେ ନାହିଁ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଓ ତାଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟତବକ୍ତାକୁ ଉପେକ୍ଷା କରି  ଦୁଃଖ ଭୋଗୀଥାଉ ।


ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତିକୁ ଉପେକ୍ଷା :

ସେ ସମୟରେ ନିୟମ ସିନ୍ଦୁକକୁ ପବିତ୍ର ରୂପେ ମାନ୍ୟ କରାଯାଉଥିଲା । ନିୟମ ସିନ୍ଦୁକର ଉପସ୍ଥିତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତି ସହ ସମାନ ବିବେଚନା କରାଯାଉଥିଲା । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ ନ ଲୋଡ଼ି ସେମାନେ ନିୟମ ସିନ୍ଦୁକ ଛାଉଣୀକୁ ନେଲେ । ଦୁଷ୍ଟ ଭାଇ ପବିତ୍ର ନିୟମ ସିନ୍ଦୁକ ସହ ରହିଥିଲେ । ପବିତ୍ର ଈଶ୍ଵର ଅପବିତ୍ର ସମାଜରେ ରହି ନ ଥା'ନ୍ତି । ଇସ୍ରାଏଲ ମୁଖରେ ମହା ଜୟଧନ୍ବୀ କରୁଥିଲେ, ମାତ୍ର ଈଶ୍ଵର ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ନ ଥିଲେ । 


ଦୁଷ୍ଟତାର ପରିଣତି : 

ଦୁଷ୍ଟତାର ପରିଣତି ଭୟଙ୍କର ପତନ ହୋଇଥାଏ  । ଇସ୍ରାଏଲ ର ଅସଂଖ୍ୟ ସୈନ୍ୟ ସେଦିନ ମୃତାହତ ହେଲେ । ସିନ୍ଦୁକ ବିଜାତୀୟ ମାନଙ୍କ ହସ୍ତକୁ ଗଲା । ଏଲିଙ୍କର ଦୁଷ୍ଟ ପୁତ୍ରମାନେ ହତ ହେଲେ । ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସେମାନଙ୍କ ସତ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସାକ୍ଷ୍ୟ ନଷ୍ଟ ହେଲା । ଆମ ଜୀବନରେ ଏପରି ପରିସ୍ଥିତି ଆସିଯାଇ ନାହିଁ ତ ? 

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆହ୍ଵାନ

 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆହ୍ଵାନ 

ଆଜିର ଚିନ୍ତା ୧ ଶାମୁ ୩:୧-୨୧

ଆମେ କଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆହ୍ୱାନର ଯୋଗ୍ୟ ଆଚରଣ କରୁଛୁ ? 


ସାଧୁ ସୁନ୍ଦର ସିଂ ଜଣେ ନୈଷ୍ଠିକ ଶିଖ୍ ଯୁବକ ଥିଲେ । ଯୁବା ଅବସ୍ଥାରେ ସେ ବାଇବଲକୁ ପୋଡ଼ି ପକାଇଲେ । କିନ୍ତୁ ସେ ଯେତେବେଳେ ସତ୍ୟ ଈଶ୍ଵର କିଏ, ଏହା ଜାଣିବାକୁ ଚାହିଁଲେ, ରାତ୍ର ସମୟରେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ନିଜେ ତାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ । ତାଙ୍କ ନାମ ଧରି ଡ଼ାକିଲେ । ସେ ଯୀଶୁଙ୍କର ପରିଚୟ ପାଇଲେ । ଭାରତ ଓ ତିବ୍ଦତ୍ ରେ ଜଣେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ମିଶନାରୀ ରୂପେ କାର୍ଯ୍ୟ କଲେ । 


ଏଲି ଯାଜକଙ୍କ ସମୟରେ ଈଶ୍ଵର କାହାରିକୁ ଏପରି ପ୍ରକାଶ୍ୟ ଦର୍ଶନ ଦ୍ଵାରା କଥା କହି ନ ଥିଲେ । କୌଣସି ଭାବବାଦୀ ମଧ୍ୟ ନ ଥିଲେ । ସାନ ବାଳକ ଶାମୁୟେଲଙ୍କୁ ସଦାପ୍ରଭୁ ଡ଼ାକିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସହ କଥା ହେଲେ । ଶାମୁୟେଲଙ୍କ ଜୀବନରେ କ'ଣ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ରତା ଥିଲା, ତାହା ଦେଖିବା । 


ସେବାର ଜୀବନ (୧୦ପଦ) :

ଶାମୁୟେଲଙ୍କ ମା ହାନ୍ନା ତାଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଥିଲେ । ଅତି ଛୋଟବେଳୁ ତାଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ମନ୍ଦିରରେ ଛାଡ଼ି ଦେଇଥିଲେ । ଶାମୁୟେଲ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ରହି ବିଶ୍ଵସ୍ତ ସେବକ ଭାବେ ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ । ଆମ ଜୀବନକୁ ଉସର୍ଗୀକୃତ ସେବକଭାବେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସେବାରେ ଲଗାଉଅଛୁ କି ? 


ଜାଗ୍ରତ ଜୀବନ (୩ପଦ) : 

ରାତ୍ରି କାଳରେ ସମସ୍ତେ ଶୋଇଯିବା ପରେ ଈଶ୍ଵର ଶାମୁୟେଲଙ୍କୁ ଡ଼ାକିଲେ । ସାନ ଶାମୁୟେଲ ଜାଣି ନ ଥିଲେ ଯେ କିଏ ତାଙ୍କୁ ଡାକୁଛନ୍ତି । ତଥାପି ସେ ତାଙ୍କ ଡାକ ଶୁଣିବା ମାତ୍ରେ ଉଠିଥିଲେ । ଯେତେଥର ପ୍ରଭୁ ତାଙ୍କୁ ଡାକିଛନ୍ତି, ସେତେଥର ସେ ତତକ୍ଷଣାତ୍ ଉଠିଛନ୍ତି ଓ ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତର ଦେଇଛନ୍ତୁ, ମୁଁ ଏଠାରେ ଅଛିଆମ କଣ ଆଜି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ରବ ପ୍ରତି ଜାଗ୍ରତ ଓ ମନୋଯୋଗୀ ହୋଇଛୁ ? 


ନମ୍ରତାର ଜୀବନ (୧୦ପଦ):

ଚତୁର୍ଥ ଥର ଡାକରେ ସେ ଅତି ସରଳ ଓ ନମ୍ର ଭାବରେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, କୁହନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ ଦାସ ଶୁଣୁଅଛି । ସେ ନମ୍ରଭାବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସାନ୍ନିଧ୍ୟକୁ ଆସିଲେ ଓ ତାଙ୍କ ରବ ଶୁଣିଲେ । ଆମେ ଆଜି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଓ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ନମ୍ରତାର ଜୀବନ କରୁଛୁ କି ? ନମ୍ର ଲୋକେ ଧନ୍ୟ କାରଣ ସେମାନେ ପ୍ରଥିବୀର ଅଧିକାର ହେବେ (ମାଥିଉ ୫:୫) ।