ଦାସ ନା ପୁତ୍ର
ଆଜିର ଚିନ୍ତା
ଯାତ୍ରା ୨୧:। ୧-୩୨
ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଭାବେ ମୋର ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ବ୍ୟବହାର କିପରି ?
ଈଶ୍ଵର ମିସର ଦେଶର ଦାସତ୍ୱ ବନ୍ଧନରୁ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଥିବାରୁ, ସେମାନେ ସେହି ଦୁଃଖ ଦିନ ସମୂହକୁ ସ୍ମରଣ କରି, ନିଜ କ୍ରୀତଦାସମାନଙ୍କର ଅଧିକାର ଓ ସ୍ବାଭିମାନକୁ ମଧ୍ୟ ସମ୍ମାନ ଦେବା ଉଚିତ୍ ବୋଲି ପରମେଶ୍ୱର ସୂଚାଇ ଦେଉଛନ୍ତି । ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ ଦାସଗୃହ ସ୍ୱରୂପ ମିସର ଦେଶରୁ ବାହାର କରି ଆଣିଛନ୍ତି, ତୁମ୍ଭର ସେହି ସଦାପ୍ରଭୁ ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭେ (ଯାତ୍ରା ୨୦:୧) ।
ବନ୍ଧନ ନୁହେଁ ମାତ୍ର ପ୍ରେମ :
ଈଶ୍ଵର ଆପଣା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦାସତ୍ଵ ଯୁଆଳିରୁ ମୁକ୍ତ କରିଥିବାରୁ ଦାସମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କୋମଳ ମନୋଭାବ ପ୍ରକାଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ କୁହାଯାଇଛି । କାରଣ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ମଧ୍ୟ କହନ୍ତି, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଦାସ ବୋଲି କହୁ ନାହିଁ….. କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଧୁ ବୋଲି କହିଅଛି….(ଯୋହନ୧୫:୧୫)। ଜଣେ ପ୍ରକୃତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀ ନିଜ ଦାସକୁ ଭାଇ ବନ୍ଧୁ ପରି ସମାଦର କରିବା ଉଚିତ୍ । ଦାସ ମୁନିବର ବଶୀଭୂତ ହେବା ଯେତିକି ପ୍ରୟୋଜନ, ମୁନିବ ମଧ୍ୟ ଦାସର ବିଶ୍ଵସ୍ତତା ହେତୁ ତାକୁ ଦୟା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ସେତିକି ପ୍ରୟୋଜନ । ମୁନିବର ବ୍ୟବହାର ତାକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବ । ପାଉଲ ମଧ୍ୟ ଫୀଲିମୋନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପତ୍ର ଲେଖିଲେ, ଯେପରି ସେ ଅନୀସିମକୁ ଦାସ ପରି ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ପ୍ରିୟ ଭ୍ରାତା ପରି ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି (ଫିଲିମୋନ ୧୧-୧୨)
ବନ୍ଧନ ନୁହେଁ ମାତ୍ର ସ୍ଵାଧୀନତା :
ଦାସତ୍ୱ ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ ହେବାକୁ ନ ଚାହିଁବା ଦାସର ମୁନିବ ପ୍ରତି ତା'ର ଆନୁଗତ୍ୟକୁ ପ୍ରକାଶ କରେ । ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ପରିତ୍ରାଣ ପାଏ, ସେ ଅନୁଭବ କରେ ଯେ, ସେ ନିଜ ନିଜର ନୁହେଁ । ସେତେବେଳେ ସେ ଏହି ମହାନ ସ୍ଵାଧୀନତାକୁ ପାଇଥାଏ । ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଭଳି ଆମେ କହିବାକି, ପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭକୁ ଛାଡ଼ି କେଉଁଆଡେ ଯିବୁ ? ତୁମ୍ଭଠାରେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନର ବାକ୍ୟ ଅଛି । ଏହି ମୋର ପ୍ରତିକ୍ରିୟା କି ? ଅପବ୍ୟୟୀ ପୁତ୍ର ପରି ମୁଁ ପିତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଫେରି ଆସିବି କି ?