BN

EVIDENCE THAT JESUS ACTUALLY DIED AND AROSE

 

तथ्या कि यीशु वास्तव में मर गया और फिर से जी उठा
यह प्रमाण इतिहास में यीशु की विशिष्टता को प्रदर्शित करता है और साबित करता है कि वह परमेश्वर का पुत्र है। कोई और उसके स्वयं के पुनरुत्थान की भविष्यवाणी करने और फिर उसे पूरा करने में सक्षम नहीं था।
खाली क़ब्र के लिए प्रस्तावित स्पष्टीकरणइन स्पष्टीकरणों के विरुद्ध साक्ष्य
यीशु केवल बेहोश था और बाद में पुनर्जीवित हो गया
एक रोमी सैनिक ने पीलातुस से कहा कि यीशु मर चुका है (मरकुस 15:44, 45)
रोमी सैनिकों ने यीशु के पैर नहीं तोड़े क्योंकि वह पहले ही मर चुका था और उनमें से एक ने यीशु के पंजर को भाले से छेदा (यूहन्ना 19:32-34)
अरिमतिया के यूसुफ और नीकुदेमुस ने यीशु के शरीर को लपेटा और कब्र में रख दिया। (यूहन्ना 19:38-40)
महिलाओं ने गलती की और गलत कब्र पर चली गईं।
मरियम मगदलीनी और यूसुफ की माता मरियम ने यीशु को कब्र में रखे हुए देखा। (मत्ती 27:59-61; मरकुस 15:47; लूका 23:55)
रविवार की सुबह पतरस और यूहन्ना भी उसी कब्र पर गए (यूहन्ना 20:3-9)
यीशु की लाश को अज्ञात चोरों ने चुरा लीकब्र को रोमी सैनिकों द्वारा मुहर लगाया और संरक्षित किया गया था (मत्ती 27:65,66)
शिष्य ने यीशु के शरीर को चुरा लियाशिष्य अपने विश्वास के लिए मरने को तैयार थे। यीशु के शरीर को चुराना ये स्वीकार कर लेना था कि उनका विश्वास व्यर्थ था। (प्रेरितों 12:2)
धर्मगुरुओं ने बाद में इसे तथ्या के लिए यीशु के शरीर को चुरा लिया।यदि धार्मिक अगुवो ने यीशु के शरीर को ले लिया होता, तो वे उसके पुनरुत्थान की अफवाहों को रोकने के लिए इसे पेश करते

ସାହାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ଯୀଶୁ

 ସାହାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ଯୀଶୁ 

ଆଜିର ଚିନ୍ତା


ଲୂକ ୨୪: ୧୩-୩୫


ମୋର ଆତ୍ମିକ ଚକ୍ଷୁ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ଅଟେ କି ? 


ଯୀଶୁଙ୍କର ଦୁଇ ଜଣ ଅନୁଗାମୀ ଯିରୁଶାଲମରୁ ସେମାନଙ୍କ ଗ୍ରାମ ଇମ୍ମାୟୁକୁ ଯାତ୍ରା କରୁଥଲେ । ସେମାନଙ୍କ ପରିଚୟ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଦିଆଯାଇ ନ ଥିଲେ  ସୁଦ୍ଧା ଜଣେ କ୍ଲେୟପା (କ୍ଲୋପା) ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ମରିୟମ (ଯିଏ କ୍ରୁଶ ନିକଟରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ, ଯୋହନ ୧୯:୨୫) ବୋଲି ଅନେକେ ଦାବୀ କରନ୍ତି । ଏହି କାହାଣୀରେ ସେମାନଙ୍କର ପରିଚୟ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଏଥିରେ ନିହିତ ଶିକ୍ଷା ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ ।


ଯୀଶୁ ଆମକୁ ଖୋଜନ୍ତି : 


ଇମ୍ମାୟୁ ଯାତ୍ରା ଏକ ଆତ୍ମିକ ଯାତ୍ରାର ମଧ୍ୟ ପ୍ରତୀକ ଅଟେ । ସେମାନେ ବିଗତ ଦିନର ଘଟିଥିବା ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଓ ବାଦାନିବାଦ କରୁଥଲେ, କାରଣ ସେମାନେ ଆତ୍ମିକଭାବରେ ଅଜ୍ଞ ଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କର ସନ୍ଦେହ ଦୂର କରିବା ପାଇଁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଥିଲେ, ମାତ୍ର ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନି ନ ଥିଲେ, କାରଣ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କ ଚକ୍ଷୁକୁ ଈଶ୍ଵର ରୁଦ୍ଧ କରିଥିଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ କିଛି ଶିକ୍ଷା ଦେବା ପାଇଁ ଇଛା କରିଥିଲେ । ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ନିଜ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଭାବବାଣୀଗୁଡ଼ିକୁ ଜଣାଇଥିଲେ । କାରଣ ଜୀବିତବସ୍ଥାରେ ସେ ଏହିସବୁ ବିଷୟ କହିଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ସେମାନେ ବିଶ୍ଵାସ କରି ନ ଥିଲେ । ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଚାଲିଥିବା ସମୟରେ, ଯୀଶୁ ସେହି ସ୍ଥାନକୁ ଆସି ସନ୍ଦେହ ଓ ଅବିଶ୍ୱାସ ଦୂର କରିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରିଥିଲେ । 


ଯୀଶୁ ଆମ ଚକ୍ଷୁକୁ ଉନ୍ମୁକ୍ତ କରନ୍ତି : 


ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଗୃହକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରିଥିଲେ ତାଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନରେ ବସିଥିଲେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ବିଶ୍ଵାସ ଥିଲା ଓ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ଥିଲେ । ଫଳରେ ସେମାନେ ହଠାତ୍ ତାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନି ପାରିଲେ, ଅର୍ଥାତ୍ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ନିଜକୁ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ । ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିଜ ହୃଦୟ ମଧ୍ୟକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରନ୍ତି ତାଙ୍କୁ ବିଶ୍ଵାସ କରନ୍ତି ଓ ତାଙ୍କ ସହଭାଗିତା ମଧ୍ୟରେ ରହନ୍ତି, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ନିଜକୁ ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି ଓ ସେମାନଙ୍କ ଆତ୍ମିକ ଚକ୍ଷୁକୁ ଉନ୍ମୁକ୍ତ କରନ୍ତି । ଏହାପରେ ସେହି ଦୁଇ ଅନୁଗାମୀ ସେମାନଙ୍କର ଅନୁଭୂତି ଓ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଜଣାଇବା ପାଇଁ ଶୀଘ୍ର ଯାତ୍ରା କରିଥିଲେ । ସେହିପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅନୁଗାମୀ ଭାବରେ ଆମେ ମଧ୍ୟ ଆମର ଅନୁଭୁତି ଓ ସାକ୍ଷ୍ୟ  ଜଣାଇବା ବିଷୟରେ କ୍ଷୀପ୍ର ଓ ଆଗ୍ରହ ହେବା ଉଚିତ୍ । 

ପୁନରୁତ୍ଥାନର ଗୁରୁତ୍ୱ

 ପୁନରୁତ୍ଥାନର ଗୁରୁତ୍ୱ

ଆଜିର ଚିନ୍ତା


ଲୁକ ୨୪:୧-୧୨



ମୁଁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କର ପୁନରୁତ୍ଥାନ ସମ୍ବନ୍ଧରେ କି ପ୍ରମାଣ ଦେବି ? 


ଯୀଶୁଙ୍କର ପୁନରୁତ୍ଥାନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀୟ ବିଶ୍ଵାସର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଟ ଓ ସର୍ବାଧିକ ଗୁରୁତ୍ୱପୁର୍ଣ୍ଣ ଘଟଣା ଘଟେ । ଏହା ଈଶ୍ଵରଙ୍କର ଉଦ୍ଧାର ଯୋଜନାର ମୁଖ୍ୟ ଘଟଣା ଅଟେ । ..ରୋମିୟ...୧୦:୯-୧୦ ଅନୁସାରେ, ଯୀଶୁ ଯେ ପ୍ରଭୁ ଅଟନ୍ତି, ଏହା ଆମକୁ ମୁଖରେ ସ୍ଵୀକାର କରିବାକୁ ହେବା ଓ ଈଶ୍ଵର ଯେ ଯେ ତାଙ୍କୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠାଇଥିଲେ, ଏହାକୁ ହୃଦୟରେ ବିଶ୍ଵାସ କରିବାକୁ ହେବ । ଆମ ହୃଦୟରେ ବିଶ୍ଵାସ ଜାତ କରାଇବା ପାଇଁ ଲୁକ ପୁନରୁତ୍ଥାନର ତିନୋଟି ପ୍ରମାଣ ଦେଇଛନ୍ତି । 


ଶୁନ୍ୟ ସମାଧି : 

ଯୀଶୁଙ୍କର ସମାଧି ଦେଖି ବାହୁଡ଼ି ଯାଇଥିବା କେତେ ଜଣ ସ୍ତ୍ରୀ (ପ୍ରାୟ ୫ ଜଣ) ଦୁଇ ଦିନ ପରେ ତାଙ୍କ ଶରୀରରେ ସୁଗନ୍ଧି ତୈଳ ଢାଳିବା ପାଇଁ ଫେରି ଆସିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସମାଧି  ଶୁନ୍ୟ ଥିଲା ଓ ସେଠାରେ ଯୀଶୁଙ୍କର ଶରୀର ନ ଥିଲା । ଶୁନ୍ୟ ସମାଧିକୁ ଦେଖିବାରେ ସେମାନେ ପ୍ରଥମ ଚାକ୍ଷୁଷ ସାକ୍ଷୀ ଥିଲେ । ପରେ, ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କର କଥାରେ ଅବିଶ୍ବାସ କରିଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା, ପିତର ନିଜେ ଆସି ଯୀଶୁଙ୍କର ଶୁନ୍ୟ ସମାଧି ଦେଖି ଚମକ୍ରୁତ ହୋଇଥିଲେ । ସେହିପରି ସମାଧିକୁ ଜଗିଥିବା ପ୍ରହରୀମାନେ ଓ ଧର୍ମନେତାମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହି ଶୁନ୍ୟ ସମାଧି ଦେଖୁଥିଲେ, ନଚେତ୍ ମିଥ୍ୟା ଖବର ପ୍ରଚାର କରିବା ପାଇଁ ସେମାନେ ପ୍ରହରୀମାନଙ୍କୁ ଟଙ୍କା ଦେଇ ନ ଥା' ନ୍ତେ (ମାଥିଉ ୨୮:୧୨) ।


ଦୂତମାନଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତା : 

ସେହି ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ଦୂତମାନେ ଦେଖା ଦେଇ ତିନୋଟି ବାର୍ତ୍ତା କହିଥିଲେ …..


୧. ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କାହିଁକି ଜୀବିତଙ୍କର ଅନ୍ଵେଷଣ କରୁଅଛ ?

୨. ସେ ଏଠାରେ ନାହାନ୍ତି, ମାତ୍ର ଉଠିଅଛନ୍ତି; 

୩. ଯୀଶୁ ଯେ ନିଜ ମୃତ୍ୟୁ ଓ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ବିଷୟରେ ପୂର୍ବରୁ ଜଣାଇଥିଲେ, ଏହା ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରାଇ ଦେଇଥିଲେ ଓ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ବିଶ୍ଵାସ କରିଥିଲେ । 

ଦୂତମାନଙ୍କର ବାର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁଙ୍କର ପୁନରୁତ୍ଥାନର ଅନ୍ୟ ଏକ ପ୍ରମାଣ ଅଟେ । 


ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ : 

ସେହି ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଫେରି ଆସି ଏହି ଘଟଣା ବିଷୟରେ ୧୧ ଜଣ ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ଜଣାଇଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା - ସମାଧି ଶୂନ୍ୟ ଥିଲା, ସେଠାରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶରୀର ନ ଥିଲା ଓ ସେ ଉଠିଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଦୂତ ମାନେ କହିଥିଲେ । ସେହି ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ନିର୍ଭରଯୋଗ୍ୟ ଥିଲେ ଓ ପରେ ପିତର ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ କଥାର ସତ୍ୟତାକୁ ପରୀକ୍ଷା କରି ଦେଖିଥିଲେ (୧୨) ।

ସମାଧିର ଗୁରୁତ୍ୱ

 ସମାଧିର ଗୁରୁତ୍ୱ

ଆଜିର ଚିନ୍ତା


ଲୁକ ୨୩:୫୦-୫୬


"ଯୀଶୁଙ୍କ ସମାଧି ମୋ' ପାଇଁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କି ?"


ଯୀଶୁଙ୍କ ସମାଧି ଯୀଶୁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରି ଅତି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିବାରୁ ଚାରୋଟି ସୁସମାଚାରରେ ଏହାର ଉଲ୍ଲେଖ ଅଛି । ଅନେକ ଏହା ଉପରେ ବିଶେଷ ଦୃଷ୍ଟି ଦେଉ ନ ଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ଏହା ସୁସମାଚାର ଅଂଶ ବିଶେଷ ଅଟେ (୧ କର ୧୫:୩-୪) । 


ସମାଧି ମୁତ୍ୟୁର ପ୍ରମାଣ :

 ସାଧାରଣ ଭାବରେ, କ୍ରୁଶାର୍ପିତ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କୁ ସମାଧି ଦିଆଯାଉ ନ ଥିଲା । ସେମାନଙ୍କ ଶରୀରକୁ ପଶୁପକ୍ଷୀଙ୍କ ଆହାର ନିମନ୍ତେ ଖୋଲା ସ୍ଥାନରେ ଫିଙ୍ଗିଦିଆ ଯାଉଥିଲା । ମାତ୍ର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସେପରି ଘଟି ନ ଥିଲା । ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସମାଧି ଦେବା ଓ ସମାଧିକୁ  ମୁଦ୍ରାଙ୍କିତ କରି ପ୍ରହରୀମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଏହାକୁ ସୁରକ୍ଷିତ ରଖାଯିବା ସତ୍ତ୍ବେ ତାଙ୍କ ବିରୋଧୀମାନେ ତାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ଓ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ତାଙ୍କ ଶରୀର ଅପହରଣ ବିଷୟରେ ସନ୍ଦେହ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ।  ତେବେ ଯଦି ତାଙ୍କୁ ସମାଧି ଦିଆଯାଇ ନ ଥାନ୍ତା, ତେବେ ସେମାନଙ୍କ ଦାବୀ କେତେ ବଲିଷ୍ଠ ହୋଇଥା' ନ୍ତା ତାହା ସହଜରେ ଅନୁମେୟ ଅଟେ । 


ଯୀଶୁଙ୍କର ଗୁପ୍ତ ଶିଷ୍ୟ :

 ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଇଁ ହାରାମାଥୀୟ ଯୋଷେଫ ନାମକ ଜଣେ ସମ୍ଭ୍ରାନ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତି ନିଜର ସମାଧି ଦାନ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଲେଖାଯାଏ…….


୧. ସେ ଯିରୁଶାଲମସ୍ଥିତ ମହାସଭାର ଜଣେ କାର୍ଯ୍ୟନିର୍ବାହୀ ସଦସ୍ୟ ଥିଲେ ।  


୨. ସେ ଜଣେ ଉତ୍ତମ ଓ ଧାର୍ମିକ ବ୍ୟକ୍ତି ଥିଲେ । 


୩. ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ହତ୍ୟା କରିବା ଯୋଜନାରେ ସମ୍ମତ ନ ଥିଲେ । 


୪. ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟକୁ ଅପେକ୍ଷା କରୁଥିଲେ । 


ଏଠାରେ ଲୁକ ନିକଦୀମ ନାମକ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ବିଷୟରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରି ନାହାନ୍ତି (ଯୋହନ ୧୯:୩୯) । ଯୋଷେଫଙ୍କ ଭଳି ସେ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କର ଜଣେ ଗୁପ୍ତ ଶିଷ୍ୟ ଥିଲେ । ଭୟ ଯୋଗୁ ଉଭୟେ ପ୍ରକାଶ୍ୟରେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସମର୍ଥନ କରି ନ ଥିଲେ । ମାତ୍ର ଯୀଶୁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ କାଳୀନ ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକ ସେମାନଙ୍କୁ ବିଚଳିତ କରିଥିଲା ଓ ସେମାନେ ସାହସୀ ହୋଇ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସମ୍ମାନର ସହିତ ସମାଧି ମଧ୍ୟରେ ରଖିଥିଲେ । 


କେତେଜଣ ସ୍ତ୍ରୀ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସମାଧି କ୍ରିୟା ସମୟରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ । ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କର ଜୀବିତାସ୍ଥାରେ, ତାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ଯାତ୍ରା ପଥରେ, ତାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ସମୟରେ, ସମାଧି ସମୟରେ, ଏପରିକି ତାଙ୍କର ପୁନରୁତ୍ଥାନ ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଭୟ ନ ଥିଲା, ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କର ପ୍ରକୃତ ଅନୁଗାମୀ ଥିଲେ । ଆମେ ଆମର ବିଶ୍ଵାସକୁ ଗୁପ୍ତ ନ ରଖି ପ୍ରକାଶ୍ୟରେ ତାଙ୍କୁ ସ୍ବୀକାର କରୁ ବୋଲି ଯୀଶୁ ଚାହାଁନ୍ତି । 

ଅନନ୍ୟ ସେବକ

 ଅନନ୍ୟ ସେବକ 

ଆଜିର ଚିନ୍ତା


ଲୁକ ୨୩:୨୬-୪୯


ଯୀଶୁଙ୍କ ବଳିଦାନ ପାଇଁ ମୁଁ ତାଙ୍କ ପ୍ରତି କୃତଜ୍ଞ ଅଟେ କି ?


ଯୀଶୁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ଏକ ହୃଦୟ ବିଦାରକ ଓ ଅତନ୍ତ୍ୟ ନିର୍ମମ ଘଟଣା ଥିଲା । ଜଣେ ସାହିତ୍ୟିକା ଡରୋଥି ସେୟର୍ଷ ଲେଖନ୍ତି ଯେ, ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଗୋଟିଏ ଦୁର୍ନୀତିଗ୍ରସ୍ତ ମଣ୍ଡଳୀ (ଇସ୍ରାଏଲ), ଗୋଟିଏ ଭୟାଳୁ ରାଜନେତା ଓ ଅସ୍ଥିର ଜନତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମୃତ୍ୟୁ ଦଣ୍ଡ ପାଇଥିଲେ; ପୁଣି ଆଜି ଆମ ମଧ୍ୟରେ ସେହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ରହିଛି । ସେଥିପାଇଁ, ଆଜି ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁ ଆମଠାରୁ ଠିକ୍ ସେହିପରି ବ୍ୟବହାର ପାଇଥାନ୍ତେ, ଯେପରି ଯେପରି ସେ ସେତେବେଳେ ପାଇଥିଲେ । 


କ୍ରୁଶୀୟ ପଥରେ ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ : 

ପିଲାତଙ୍କ ରାଜ ପ୍ରସାଦରୁ ଗଲଗଥାକୁ ଯିବା ପଥରେ ଓ କ୍ରୁଶ ଉପରେ ଏପରି କିଛି ଘଟଣା ଘଟିଥିଲା, ଯେଉଁଗୁଡ଼ିକ ଗୁରୁତ୍ୱହୀନ ମନେ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁ ସେଗୁଡିକୁ ଅର୍ଥପୁର୍ଣ୍ଣ କରିଥିଲେ । 


ପ୍ରଥମରେ, କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ଶିମୋନ ନାମକ ଜଣେ କ୍ୱିରିଣୀୟ ବ୍ୟକ୍ତି ଯୀଶୁଙ୍କର କ୍ରୁଶ ବହନ କରିଥିଲେ । ଯୀଶୁଙ୍କର ଓ କ୍ରୁଶର ସ୍ପର୍ଶ ତାଙ୍କ ଜୀବନକୁ ଓ ତାଙ୍କ ପରିବାରକୁ ପରିବର୍ତ୍ତିତ କରିଥିଲେ । 


ଦ୍ଵିତୀୟରେ, କେତେ ଜଣ ସ୍ତ୍ରୀ ରୋଦନ କରୁ କରୁ ତାଙ୍କର ଅନୁଗମନ କରୁଥିଲେ । ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ଯେ, ସେମାନେ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ନୁହେଁ ମାତ୍ର ଆଗାମୀ ବିପତ୍ତି ନିମନ୍ତେ ନିଜ ପାଇଁ ଓ ନିଜ ନିଜ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପାଇଁ କ୍ରନ୍ଦନ କରିବା ଉଚିତ । ଏହା କହିବା ସମୟରେ, ଯୀଶୁ ଉଭୟ ଯିରୁଶାଲମ ଧ୍ଵଂସ (୭୦ ଖ୍ରୀ:ଅ) ଓ ଆଗାମୀ ମହାକ୍ଳେଶ କୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖିଥିଲେ ।



କ୍ରୁଶ ଉପରେ ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ :


 (୧) ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରତି ଲୋକମାନଙ୍କ କ୍ରୁରତା ଓ ଅପମାନ ତାଙ୍କୁ ଯେତିକି ବ୍ୟଥିତ କରି ନ ଥିଲା, ସେମାନଙ୍କ ଅଜ୍ଞାତ ତାଙ୍କୁ ସେତିକି ବ୍ୟଥିତ କରିଥିଲା । ସେଥିପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିଦେବା ନିମନ୍ତେ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିଥିଲେ ।


 (୨) ତାଙ୍କର ଉଭୟ ପାର୍ଶ୍ଵରେ ଝୁଲୁଥିବା ଦୁଇ ଚୋରଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ତାଙ୍କଠାରୁ ବିଶ୍ଵାସ କରିଥିବା ଚୋରକୁ ସେ ପରିତ୍ରାଣ ଦେଇଥିଲେ । 


(୩) ସେ ନିଜର ଆତ୍ମାକୁ ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ସମର୍ପଣ କରି ପ୍ରାଣତ୍ୟାଗ କରିଥିଲେ । 


ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆମର ଶେଷ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମକୁ ପରିତ୍ରାଣ ଦେବା ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କରନ୍ତି । ତେଣୁ ଆସନ୍ତୁ, କାଳ ବିଳମ୍ବ ନ କରି ଆଜିର ଏହି ବିଶେଷ ଦିନରେ ଆମେ ନିଜ ନିଜକୁ ପରୀକ୍ଷା କରୁ ଓ ପରିତ୍ରାଣ ନିମନ୍ତେ, ତାଙ୍କଠାରେ ନିଜକୁ ସମର୍ପଣ କରୁ, ସେ ଆମକୁ କ୍ଷମା ଦେବାକୁ ସର୍ବଦା ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଟନ୍ତି ।