ସଜାଗ ଶ୍ରୋତା

 ସଜାଗ ଶ୍ରୋତା

ପ୍ରେରିତ ୧୭:୧-୧୫

ଆଜିର ଚିନ୍ତା

ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶ୍ରବଣ କରିବାରେ ମୁଁ ଜଣେ ଉତ୍ତମ ଶ୍ରୋତା ଅଟେ କି ? 

ଥେସଲନୀକୀ ଫିଲିସ୍ପ ଠାରୁ ପ୍ରାୟ ୧୦୦ ମାଇଲ୍ ଦୂରରେ ଅବସ୍ଥିତ । ପାଉଲ ଓ ଶୀଲା ପ୍ରଥମେ ୩ ବିଶ୍ରାମବାର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏଠାରେ ପ୍ରଚାର କରି ତା' ପରେ ୫୦ ମାଇଲ୍ ଦୂରରେ ଅବସ୍ଥିତ ବେରୟାରେ ମଧ୍ୟ ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚାର କଲେ । 

ସକାରତ୍ମକ ଶ୍ରବଣ :

ଉଭୟ ଥେସଲନୀକୀ ଓ ବେରୟାରେ ଅନେକ ଯିହୁଦୀ ମତାବଲମ୍ବି ଗ୍ରୀକ୍ ଓ ଅନେକ ସମ୍ଭ୍ରାନ୍ତ ମହିଳା ଓ ପୁରୁଷ ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କର ବାକ୍ୟ ଶୁଣିବାକୁ ଆସିଲେ । ଯେପରି (ରୋମୀ ୧୦:୧୭) ରେ ଲେଖାଅଛି, ବିଶ୍ଵାସ ଶ୍ରବଣରୁ ଜାତ ହୁଏ ଓ ଶ୍ରବଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଦ୍ଵାରା ହୁଏ । ପାଉଲ ଓ ଶୀଲା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ଓ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ବାକ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କଲେ ଓ ସେମାନେ ଶୁଣି ବିଶ୍ଵାସ କଲେ । ପୁଣି ବେରୟାର ବିଶ୍ବାସୀମାନେ ଆଗ୍ରହର ସହ ତାହା ଗ୍ରହଣ କରି ତାହା ସତ୍ୟ କି ମିଥ୍ୟା ତାହା ପ୍ରତିଦିନ ଶାସ୍ତ୍ର ଅନୁସନ୍ଧାନ କରି ଜାଣିବାକୁ ଚାହିଁଲେ । ଏଠାରେ ୨ ଟି କଥା ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ବାକ୍ୟ ପ୍ରମାଣସିଦ୍ଧ ଓ ଆମକୁ ତାହା ଅନୁସନ୍ଧାନ କରି ନିଜ ଜୀବନରେ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ହେବ । କାରଣ ଦୁଃସମୟ ଆସୁଅଛି, ଯେତେବେଳେ ଅନେକ ଭଣ୍ଡ ଭାବବାଦୀ ଓ ଭଣ୍ଡ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ପଡିବ ।  ତେଣୁ ଆମେ ଏକ ସଜାଗ ଓ ସକାରତ୍ମକ ଶ୍ରୋତା ହେବା ଆବଶ୍ୟକ । 

ନକାରତ୍ମକ ଶ୍ରବଣ :

ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଦ୍ଵାରା ଅନେକେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହେବା ସମୟରେ ଯିହୁଦୀମାନେ ଈର୍ଷାରେ ଜଳି ଉଠିଲେ ଓ ଲୋକଗହଳ କରି ନଗରରେ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ଲଗାଇ ଦେଲେ । ପୁଣି ସେମାନେ, ପାଉଲ ଓ ଶୀଲା ବେରୟାରେ ପ୍ରଚାର କରୁଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଶୁଣି ସେଠାରେ ମଧ୍ୟ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ଲୋକସମୂହକୁ ଉତ୍ତେଜିତ ଓ ଉଦବିଗ୍ନ କଲେ । (ଯାକୁବ ୧:୧୯) ରେ ଲେଖାଅଛି, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଶୁଣିବାରେ ତତ୍ପର ଓ କହିବାରେ ଧୀର ପୁଣି କ୍ରୋଧ କରିବାରେ ଧୀର ହେଉ, କାରଣ ମନୁଷ୍ୟର କ୍ରୋଧ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗ୍ରାହ୍ୟ ଧାର୍ମିକତା ସାଧନ କରେ ନାହିଁ । ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ଈର୍ଷା ଓ କ୍ରୋଧ ସେଦିନ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଗ୍ରାହ୍ୟ ଧାର୍ମିକତା ସାଧନରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି କଲା । ଆଜି ଆମେ ଜାଣତରେ କିମ୍ବା ଅଜାଣତରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି କରୁ ନାହୁ ତ ?