ନିରବତାର ରବ

 ନିରବତାର ରବ

ଗୀତ ୪୬

କ୍ଷାନ୍ତ ହୁଅ  (ନିରବ ହୁଅ), ଆମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ବର ଅଟୁ,ଏହା ଜାଣ । (ଗୀତ ୪୬:୧୦)

ଫେବୃୟାରୀ ୧୯୯୫ ରେ, ଆମେରିକାର ଡେନ୍ ଭର୍ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ  ବିମାନ ବନ୍ଦର ସର୍ବସାଧାରଣଙ୍କ ବ୍ୟବହାର ନିମନ୍ତେ ଉନ୍ମୁକ୍ତ  ହେବାର ତିନି ମାସ ପରେ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ଅନ୍ୟ ଏକ ସହରର ହଜାର ହଜାର ଲୋକ ଏକତ୍ର ହୋଇ 'ନୀରବତା' ର ଏକ ଉତ୍ସବ ଆୟୋଜନ କଲେ  । କାରଣ ସେହି ସହର ଉପର ଦେଇଯାଇଥିବା ବିମାନ ପଥର ଦିଗ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ଏହା ଫଳରେ ବିମାନ ଇଞ୍ଜିନର ଅତି ଉଚ୍ଚ ଶବ୍ଦ ସେହି ଅଞ୍ଚଳରେ ଆଉ ଶୁଭୁ ନ ଥିଲା । ସେଠାରେ ନୀରବତା ରାଜତ୍ଵ କରୁଥିଲା ।

ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଜଣେ ଲୋକ କହିଲେ, "ମୋତେ ଲାଗୁଛି, ଯେପରି ମୁଁ ଆଉ ଏକ ସହରକୁ ଆସିଯାଇଛି l ଆଉ ଏଠାରେ ଆମେ ଅନାୟସରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିପାରୁଛୁ, ଟେଲିଭିଜନ ଦେଖିପାରୁଛୁ ଓ ନିଶବ୍ଦରେ ବଗିଚା କାମ କରିପାରୁଛୁ।"

ଆମେ ନିଜର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ବାଇବଲ ଅଧ୍ୟୟନ ଓ ପ୍ରାର୍ଥନା ସମୟକୁ ସାଧାରଣତଃ "ନିରବ ସମୟ" କହିଥାଉ । ପ୍ରତିଦିନ କିଛି ସମୟ, ଆମେ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନଙ୍କ ରବ ଶୁଣିବା ନିମନ୍ତେ ଏ ଜଗତରେ ସମସ୍ତ ଶବ୍ଦ ପ୍ରତି ଆମର କର୍ଣ୍ଣରୁଦ୍ଧ କରିଥାଉ- "ନିରବ ହୁଅ, ଆମେ ପରମେଶ୍ବର ଅଟୁ, ଏହା ଜାଣ" (ଗୀତ ୪୬:୧୦) ।

ମାତ୍ର ଏହାପରେ ଆମେ ସେହି ଦିନର ଅବଶିଷ୍ଟ ସମୟ ଅନେକ ଅଯଥା କାର୍ଯ୍ୟରେ ମନିଯୋଗ କରି କାଟିଥାଉ । ଟି. ଏସ୍. ଏଲିୟଟ ଲେଖିଲେ, କେଉଁଠାରେ ସେହି ବାକ୍ୟ ମିଳିବ, କେଉଁଠାରେ ସେହି ବାକ୍ୟ ପ୍ରତିଧ୍ଵନିତ ହେବ? ଏଠାରେ ନୁହେଁ, ଏଠାରେ ତ ଯଥେଷ୍ଟ ନିରବତା ନାହିଁ।" 

ଆମେ ଏହି ଜଗତର ଜଞ୍ଜାଳକୁ ରୋକି ପରିବା ନାହିଁ। ମାତ୍ର ଈଶ୍ବରଙ୍କ ରବ ଯତ୍ନର ସହ ଆରାମରେ ଶୁଣିବା ନିମନ୍ତେ ଆମେ ଯେଉଁ ବିଷୟକୁ ବିରତ ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ, ତାହା ଜାଣି ଆମେ ସେଥିରୁ ପ୍ରକୃତରେ ବିରତ ରହିଲେ, ଆମେ ତାହାଙ୍କ ରବ ଶୁଣି ଜ୍ଞାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ଓ ତଦନୁଯାୟୀ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ପ୍ରତ୍ୟେକ  ଆଶୀର୍ବାଦର ଭାଗୀ ହୋଇପାରିବା ।