ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞା
ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞା
ଆଜିର ଚିନ୍ତା
ଯିରିମିୟ ୩୧:୧-୨୨
ଆଜି ସଦାପ୍ରଭୁ ମୋର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଜୀବନର ପ୍ରଭୁ ହୋଇପାରିଛନ୍ତି କି ?
ଅନ୍ତିମ କାଳରେ (୩୦:୨୪;୩୧:୧) ସମୁଦାୟ ଇସ୍ରାଏଲ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକ ହେବେ ଓ ଈଶ୍ଵର ସେମାନଙ୍କ ଈଶ୍ଵର ହେବେ, ଏହା ଏହି ଅଧ୍ୟାୟରେ କୁହାଯାଏ । ଯେଉଁମାନେ ଯାକୁବର ସଙ୍କଟ କାଳରୁ (୩୦:୭) ଉଦ୍ଧାର ପାଇବେ, ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ବିଶ୍ରାମ, ସେମାନଙ୍କ ମଶୀହ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ପାଇବେ (୨ପଦ) ।
ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଶ୍ଵସ୍ତତା (୩-୬ ପଦ) :
ଇସ୍ରାଏଲ ପ୍ରତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଶ୍ଵସ୍ତତା ତାଙ୍କର ଅନନ୍ତକାଳୀନ ପ୍ରେମ ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବେସିତ (୩ପଦ) ଏହି ପଦ ଇସ୍ରାଏଲ ସମ୍ପର୍କରେ କୁହାଯାଇଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ପ୍ରତ୍ୟକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ବାସୀମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ (ଯୋହନ ୩:୧୬; ରୋମୀ ୫:୮) । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସ୍ନେହପୂର୍ଣ୍ଣ କରୁଣା ହେତୁ ଯାକୁବ ସଙ୍କଟ କାଳରେ ଅର୍ଥାତ ୭ବର୍ଷର କ୍ଳେଶ ଓ ମହାକ୍ଳେଶର ସମୟରେ ଇସ୍ରାଏଲ ମନପରିବର୍ତ୍ତିତ କରି ମସୀହଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟକୁ ଫେରି ଆସିବେ ।
ଆନନ୍ଦପୂର୍ଣ୍ଣ ପୁନଃସ୍ଥାପନ (୭-୧୪ପଦ) :
ମେ ୧୪, ୧୯୪୮ ରେ ଏକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଥିଲା, ଯେତେବେଳେ ଇସ୍ରାଏଲ ଏକ ଯିହୁଦୀ ଦେଶ ରୂପେ ଆତ୍ମ ପ୍ରକାଶ କଲା । ଏହିଦିନ ଯିଶାଇୟ ୬୬:୮ ସଫଳ ହେଲା ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ଅବଶ୍ୟ ଅବିଶ୍ଵାସ ମଧ୍ୟରେ ଇସ୍ରାଏଲର ଏକତ୍ରୀକରଣ ଘଟିଛି, କିନ୍ତୁ ଯେତବେଳେ ସେମାନେ ଯିହୋବାଙ୍କଠାରେ ଓ ସେମାନଙ୍କ ମଶୀହଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କରିବେ, ଏଠାରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ଭାବବାଣୀ ସମୂହ ସଫଳ ହେବ ।
ରାହେଲଙ୍କ କ୍ରନ୍ଦନ (୧୫-୨୨ପଦ) :
ଯୀଶୁଙ୍କ ଜନ୍ମ ପରେ ହେରୋଦ ରାଜା ୨ ବର୍ଷ ଓ ତା' ଠାରୁ କମ୍ ବୟସର ବାଳକମାନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବା ପ୍ରସଙ୍କରେ ମାଥିଉ ଲେଖନ୍ତି (ମାଥିଉ ୨:୧୭) । ରାହେଲ ଯୋଷେଫ ଓ ବିନ୍ୟାମୀନଙ୍କ ମାତା ଥିଲେ ଓ ରାମାରେ କବର ପାଇଥିଲେ । ଯିରିମିୟ ଏଠାରେ କବ୍ୟିକ ଓ କାଳ୍ପନିକ ରାହେଲଙ୍କ ବିଷୟରେ କହନ୍ତି, ଯେ କି ସମାଧିରୁ ଉଠି ନିର୍ବାସନରେ ଥିବା ଯିହୁଦାର ଲୋକଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କାନ୍ଦୁଛନ୍ତି ଓ ସାନ୍ତ୍ଵନାବାଣୀ ଶୁଣିବାକୁ ଅନିଚ୍ଛୁକ ଅଟନ୍ତି । ମାଥିଉ ଶିଶୁ ପୁତ୍ରମାନଙ୍କୁ ହରାଇଥିବା ଯିହୁଦୀ ମାତାମାନଙ୍କ କ୍ରନ୍ଦନକୁ ରାହେଲଙ୍କ କ୍ରନ୍ଦନ ସହିତ ତୁଳନା କରନ୍ତି ।
"ଯୀଶୁ ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ", ଏହାର ଅର୍ଥ କଣ?
What is the Meaning of Jesus is Son of God?
ନୂତନ ନିୟମର ସତରଟି ପଦ ଯୀଶୁଙ୍କୁ “ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ” ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରେ | କିନ୍ତୁ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ, ଯଦି ଦାଉଦ ଯୀଶୁଠାରୁ ୧୦୦୦ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ବଞ୍ଚିଥିଲେ, ତେବେ ସେ କିପରି ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ ହୋଇପାରିବେ? ଉତ୍ତର ହେଉଛି ଯେ ଯୀଶୁ (ଖ୍ରୀଷ୍ଟ) ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶର ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ ପୂରଣ କରିଥିଲେ (୨ ଶାମୁୟେଲ ୭:୧୨-୧୬) | ଯୀଶୁ ହେଉଛନ୍ତି ପ୍ରତିଜ୍ଞାତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଯାହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ସେ ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶର ହେବା ଆବଶ୍ୟକ | ମାଥିଉ ୧ ପର୍ବର ବଂଶାନୁକ୍ରମିକ ପ୍ରମାଣ ଦେଇଥାଏ ଯେ ଯୀଶୁ, ତାଙ୍କ ମାନବିକତାରେ, ଅବ୍ରହାମ ଏବଂ ଦାଉଦଙ୍କ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ବଂଶଧର ଥିଲେ, ଓ ଯୋଷେଫ ଆଇନଗତ ପିତା ଥିଲେ | ଲୂକ ୩ ପର୍ବରେ ଥିବା ବଂଶାନୁକ୍ରମିକତା ତାଙ୍କ ମାତା ମରିୟମଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବଂଶ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରେ | ଯୋଷେଫଙ୍କ ଏବଂ ମରିୟମଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ରକ୍ତ ଦ୍ୱାରା ଯୀଶୁ ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶଧର | “ତାଙ୍କ ପାର୍ଥିବ ଜୀବନ ବିଷୟରେ [ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ] ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶଧର ଥିଲେ” (ରୋମୀୟ ୧:୩) |
ମୁଖ୍ୟତଃ “ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ" ଆଖ୍ୟା ଶାରୀରିକ ବଂଶାନୁକ୍ରମିକ ବକ୍ତବ୍ୟଠାରୁ ଅଧିକ | ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ ବୋଲି କହିଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ସେମାନେ କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ବହୁ ପ୍ରତୀକ୍ଷିତ ଉଦ୍ଧାରକର୍ତ୍ତା, ପୁରାତନ ନିୟମ ଭବିଷ୍ୟବାଣୀଗୁଡ଼ିକର ପୂରଣ |
ବିଶ୍ବାସ ଦ୍ୱାରା ଦୟା କିମ୍ବା ଆରୋଗ୍ୟ କାମନା କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଯୀଶୁଙ୍କୁ “ପ୍ରଭୁ, ତୁମେ ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ” ଭାବରେ ସମ୍ବୋଧିତ କରାଯାଇଥିଲା | ଯେଉଁ ମହିଳାଙ୍କର ଝିଅ ଭୂତ ଦ୍ଵାରା ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗୁଥିଲା (ମାଥିଉ ୧୫:୨୨) ଏବଂ ରାସ୍ତାରେ ଥିବା ଦୁଇ ଅନ୍ଧ ଲୋକ (ମାଥିଉ ୨୦:୩୦) ସମସ୍ତେ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଁ ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ ବୋଲି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଡାକିଲେ। ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ସମ୍ମାନର ଆଖ୍ୟା ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଥିବା ତାଙ୍କର ବିଶ୍ବାସକୁ ପ୍ରକାଶ କଲା | ତାଙ୍କୁ “ପ୍ରଭୁ” ବୋଲି କହିବା ତାଙ୍କର ଈଶ୍ବରତ୍ୱ, ଆଧିପତ୍ୟ, ଏବଂ ଶକ୍ତି ବିଷୟରେ ପ୍ରକାଶ କଲା ଏବଂ ତାଙ୍କୁ “ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ” ବୋଲି କହିବା ଦ୍ଵାରା, ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବୋଲି ସେମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରକାଶ ହେଲା |
ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ “ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ” ବୋଲି ଡାକିଲେ, ଫାରୂଶୀମାନେ ଠିକ୍ ଭାବେ ବୁଝି ପାରିଥିଲେ। କିନ୍ତୁ, ଯେଉଁମାନେ ବିଶ୍ୱାସରେ ଚିତ୍କାର କରିଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ତୁଳନାରେ, ଫାରୂଶୀମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଗର୍ବ ଦ୍ୱାରା ଏତେ ଅନ୍ଧ ହୋଇଗଲେ ଯେ ସେମାନେ ଅନ୍ଧ ଭିକାରୀମାନେ ଯାହା ଦେଖି ପାରିଲେ ତାହା ଦେଖି ପାରିଲେ ନାହିଁ - ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ସାରା ଜୀବନ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିବା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସେଠାରେ ଥିଲେ । ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଘୃଣା କଲେ କାରଣ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ପ୍ରଦାନ କଲେ ନାହିଁ ଯାହା ପାଇଁ ସେମାନେ ନିଜକୁ ଯୋଗ୍ୟ ବୋଲି ଭାବୁଥିଲେ, ତେଣୁ ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ ଶୁଣୁଥିବାର ଶୁଣିଲେ, ସେମାନେ କ୍ରୋଧିତ ହେଲେ (ମାଥିଉ ୨୧:୧୫) ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ବିନାଶ କରିବାକୁ ଷଡଯନ୍ତ୍ର କଲେ (ଲୂକ ୧୯:୪୭) |
ଯୀଶୁ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଏବଂ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କୁ ଏହି ଆଖ୍ୟାର ଅର୍ଥ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିବାକୁ କହି ସେମାନଙ୍କୁ ଦ୍ୱନ୍ଦରେ ପକାଇଲେ: କିପରି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ ହେବେ ଯେତେବେଳେ ଦାଉଦ ନିଜେ ତାଙ୍କୁ “ମୋର ପ୍ରଭୁ” ବୋଲି କହିଥିଲେ (ମାର୍କ ୧୨: ୩୫-୩୭;c.f ଗୀତସଂହିତା ୧୧୦: ୧)? ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେଇପାରିଲେ ନାହିଁ। ଯୀଶୁ ଏହା ଦ୍ଵାରା ଯିହୁଦୀ ନେତାମାନଙ୍କର ଶିକ୍ଷକ ଭାବରେ ଅପାରଗତା ଏବଂ ପୁରାତନ ନିୟମ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରକୃତ ପ୍ରକୃତି ବିଷୟରେ ଯାହା ଶିକ୍ଷା ଦିଆଯାଇଛି ସେ ବିଷୟରେ ସେମାନଙ୍କର ଅଜ୍ଞତାକୁ ପ୍ରକାଶ କଲେ
ମାର୍କ ୧୨:୩୫ରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ଯ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଦାଉଦଙ୍କ ଭୌତିକ ସନ୍ତାନଠାରୁ ଅଧିକ | ଯଦି ସେ ଦାଉଦଙ୍କର ପ୍ରଭୁ, ତେବେ ସେ ଦାଉଦଙ୍କଠାରୁ ମହାନ୍ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ | ଯେପରି ଯୀଶୁ ପ୍ରକାଶିତ ବାକ୍ୟ ୨୨:୧୬ରେ କହିଛନ୍ତି, “ମୁଁ ଦାଉଦଙ୍କ ମୂଳ ଏବଂ ବଂଶ ଅଟେ।” ତାହା ହେଉଛି, ସେ ଉଭୟ ଦାଉଦଙ୍କ ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ଏବଂ ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶଧର |
Quiz Winners
Quiz Winners for 16th Nov 2022
Next Quiz: 18th Nov 2022
Time: 7.30 pm
Quiz From: Matthew 21-24 Chapters
Stay Connected!!!
ପାପ ପ୍ରତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା କିପରି ହେବା ଉଚିତ୍...???
ପାପ ପ୍ରତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା କିପରି ହେବା ଉଚିତ୍...???
୧. ପାପକୁ ଲୁଚାଇବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ।
ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ନିକଟରେ ଆପଣା ପାପ ସ୍ଵୀକାର କଲି ଓ ଆପଣା ଅଧର୍ମ ଲୁଚାଇଲି ନାହିଁ; ମୁଁ କହିଲି, ମୁଁ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟରେ ଆପଣା ଅପରାଧ ସ୍ଵୀକାର କରିବି; ତହିଁରେ ତୁମ୍ଭେ ମୋହର ପାପଘଟିତ ଅଧର୍ମ କ୍ଷମା କଲ। (ଗୀତସଂହିତା ୩୨:୫)
୨. ପାପକୁ ସ୍ୱୀକାର କରିବା ।
ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ପାପ ସ୍ଵୀକାର କରୁ, ତେବେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପାପ କ୍ଷମା କରିବାକୁ ଓ ସମସ୍ତ ଅଧର୍ମରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରିଷ୍କାର କରିବାକୁ ବିଶ୍ଵସ୍ତ ଓ ନ୍ୟାୟବାନ ଅଟନ୍ତି। (୧ ଯୋହନ ୧:୯)
୩. ପାପକୁ ଘୃଣା କରିବା ।
ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିଷୟକ ଭୟ, ମନ୍ଦତା ପ୍ରତି ଘୃଣା; ଅହଙ୍କାର ଓ ଦାମ୍ଭିକତା ଓ କୁପଥ ଏବଂ କୁଟିଳମୁଖ ମୁଁ ଘୃଣା କରେ । (ହିତୋପଦେଶ ୮:୧୩)
୪. ପାପ ସ୍ୱୀକାର କରି ଛାଡ଼ିବା ।
ଯେ ଆପଣା ଅଧର୍ମ ଆଚ୍ଛାଦନ କରେ, ସେ ମଙ୍ଗଳ ପାଏ ନାହିଁ; ମାତ୍ର ଯେଉଁ ଲୋକ ତାହା ସ୍ଵୀକାର କରି ଛାଡ଼େ, ସେ ଦୟା ପାଇବ। (ହିତୋପଦେଶ ୨୮:୧୩)
୫. ପାପ ଉପରେ କର୍ତ୍ତୃତ୍ୱ କରିବା ।
ସତ୍କର୍ମ କଲେ, କି ତୁମ୍ଭେ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ଵମୁଖ ହେବ ନାହିଁ? ସତ୍କର୍ମ ନ କଲେ, ପାପ ଦ୍ଵାରରେ ଛକିଥାଏ; ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତି ତାହାର ବାସନା ରହିବ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେ ତାହା ଉପରେ କର୍ତ୍ତୃତ୍ଵ କରିବ। (ଆଦି ପୁସ୍ତକ ୪:୭)
୬. ପାପ ନିମନ୍ତେ ଶୋକାର୍ତ୍ତ ହେବା ।
ଈଶ୍ଵରଙ୍କର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୁଅ, ସେଥିରେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହେବେ। ହେ ପାପୀମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହସ୍ତ ଶୁଚି କର, ପୁଣି ହେ ଦ୍ଵିମନାମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ଶୁଦ୍ଧ କର। ଖେଦଯୁକ୍ତ ଓ ଶୋକାର୍ତ୍ତ ହୋଇ ରୋଦନ କର; ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହାସ୍ୟ ଶୋକରେ ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆନନ୍ଦ ବିଷାଦରେ ପରିଣତ ହେଉ। (ଯାକୁବ ୪:୮,୯)
୭. ପାପ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବା ।
ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାପ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରି ଏଯାଏ ରକ୍ତବ୍ୟୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରତିରୋଧ କରି ନାହଁ, (ଏବ୍ରୀ ୧୨:୪)
୮. ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଶରୀର ପ୍ରତି ମୃତ ହେବା ।
କାରଣ ଯଦି ଶାରୀରିକ ଭାବାନୁସାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜୀବନ ଯାପନ କର, ତେବେ ଅବଶ୍ୟ ମରିବ, କିନ୍ତୁ ଯଦି ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶରୀରର କର୍ମସବୁକୁ ବିନାଶ କର, ତେବେ ଜୀବିତ ହେବ। (ରୋମୀୟ ୮.୧୩)
୯. ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଏବଂ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ।
ଅତଏବ, ତୁମ୍ଭର ଏହି ଦୁଷ୍ଟପଣରୁ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର, କେଜାଣି ଅବା ତୁମ୍ଭ ହୃଦୟର କଳ୍ପନା କ୍ଷମା ହୋଇ ପାରେ; (ପ୍ରେରିତ ୮:୨୨)
୧୦. ହୃଦୟକୁ ଶୁଦ୍ଧ କରିବା ।
ଈଶ୍ଵରଙ୍କର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୁଅ, ସେଥିରେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହେବେ। ହେ ପାପୀମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହସ୍ତ ଶୁଚି କର, ପୁଣି ହେ ଦ୍ଵିମନାମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ଶୁଦ୍ଧ କର। (ଯାକୁବ ୪:୮)
Winners of Quiz (14th Nov 2022)
WINNERS ANNOUNCEMENT
ଯଦି ଆପଣ ବାଇବେଲ କୁଇଜରେ ଯୋଗ ଦେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଯୋଡ଼ିତ ରୁହନ୍ତୁ।
BIBLE QUIZ: 16th Nov 2022
QUIZ Time: 7pm to 10pm
QUIZ From: ମାଥିଉ ୧୬ ‐ ୨୦ ପର୍ବ
Thank You
AW Team
ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କାଶ୍ମୀର / ଭାରତକୁ ଆସିଥିଲେ କି?
ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କାଶ୍ମୀର / ଭାରତକୁ ଆସିଥିଲେ କି?
Did Jesus Come to India?
ସମସ୍ତ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ Praise The Lord, ମୁଁ ଫ୍ରାନ୍ସିସ୍ (Francis) ତ୍ରିଏକ ପରମେଶ୍ବର, ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନାମରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସ୍ୱାଗତ କରେ । ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଏପରି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଯାହାଙ୍କ ବିନା ସବୁକିଛି ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ: ଇତିହାସ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ, ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକତା ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ, ସର୍ବସାଧାରଣଙ୍କ ପ୍ରଚାର ମଧ୍ୟ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ, ମୁଁ ଏହା କାହିଁକି କହୁଅଛି?? ଆପଣ ମୁସଲମାନଙ୍କୁ ଦେଖନ୍ତୁ, ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରଚାରରେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସେମାନେ ଆବଶ୍ୟକ ମନେ କରନ୍ତି। ମର୍ମନ୍ସ(Mormons) ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଆବଶ୍ୟକ କରନ୍ତି, ହରେ କୃଷ୍ଣମାନେ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଆବଶ୍ୟକ କରନ୍ତି, ଆଜିକାଲି ସମସ୍ତେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଆବଶ୍ୟକ କରନ୍ତି କାରଣ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିନା ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଏବଂ ଏହା ଏକ ଭଲ କଥା କାରଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅନନ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଭିନ୍ନ ଅଟନ୍ତି, ସମସ୍ତେ ଆବଶ୍ୟକ କରିପାରିବେ; କୌଣସି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ। କିନ୍ତୁ କିଛି ଲୋକ ଅଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ଏହା କହନ୍ତି ଏବଂ ପ୍ରମାଣ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି ଯେ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଭାରତକୁ ଆସିଥିଲେ ।
(ରାହୁଲ ଆର୍ଯ୍ୟ: ଦେଖନ୍ତୁ, ଯେତେବେଳେ ତୁମର ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଇସ୍ରାଏଲ ଗଲେ, ଭାରତକୁ ଆସି ଭାରତରୁ ପ୍ରଚାର କରି, ବେଦ ଅଧ୍ୟୟନ କରି, ସେ ସେଠାରେ ପ୍ରଚାର କରିବାକୁ ଯେତେବେଳେ ଗଲେ ........)
ଏହା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ବିଷୟ ନୁହେଁ କି!! ଆଜି ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହି ବିଷୟକୁ ଦେଖିବା ଏବଂ ଜାଣିବା ସତ୍ୟ କ’ଣ ଅଟେ? ଆଗକୁ ବଢ଼ିବା ପୂର୍ବରୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜାଣିବା ଆବଶ୍ୟକ ଯେ, ଏହି ଚିନ୍ତାଧାରା କେଉଁଠାରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥାଇପାରେ? ଯଦି ଆପଣ ବାଇବଲ ପଢ଼ନ୍ତି, ଆପଣ ନିଶ୍ଚୟ ଗୋଟିଏ କଥା ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିଥାଇପାରନ୍ତି । ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ବୟସ ବାର ବର୍ଷ ହେଲା, ସେତେବେଳେ ସେ ଦେଖାଯାନ୍ତି ତା'ପରେ ସିଧାସଳଖ ତିରିଶ ବର୍ଷ ବୟସରେ ଦେଖାଯାନ୍ତି ଯେତେବେଳେ ସେ ସେବା ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତି, ବାପ୍ତିଜିତ ହୁଅନ୍ତି । ତେବେ ବାରରୁ ତିରିଶ, ପ୍ରାୟ ସତର ଅଠର (୧୭, ୧୮) ବର୍ଷ, ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଜୀବନ କିପରି ଥିଲା? ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କେଉଁଠି ଗଲେ? ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କ’ଣ କଲେ? ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ଅନେକ ଲୋକଙ୍କ ମନରେ ଆସିଲା ଏବଂ ସେମାନେ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଖୋଜିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ । ବୋଧହୁଏ, ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଚିନ୍ତା କରିଥିବେ ଯେ ଯୀଶୁ କେଉଁଠି ଗଲେ? ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ମୋ ମନରେ ମଧ୍ୟ ଆସିଲା । ତେଣୁ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ଭୁଲ ନୁହେଁ କିନ୍ତୁ କିଛି ଲୋକମାନେ କହିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲେ ଯେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଭାରତରେ କାଶ୍ମୀରକୁ ଆସିଥିଲେ। କାହିଁକି ଆସିଥିଲେ?? ବୁଲିବାକୁ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ସେମାନେ କହନ୍ତି ଯେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଭାରତୀୟ ଗୁରୁମାନଙ୍କଠାରୁ ଏବଂ ସାଧୁମାନଙ୍କଠାରୁ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଭାରତକୁ ଆସିଥିଲେ। ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ Education ଶିକ୍ଷା ନିମନ୍ତେ ଭାରତକୁ ଆସିଥିଲେ, ସେମାନେ କହନ୍ତି ଯେ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଭାରତୀୟ ଗୁରୁ, ସାଧୁ ଓ ବାବାମାନଙ୍କଠାରୁ କିପରି ବକ୍ତବ୍ୟ ଦେବେ ତାହା ଶିଖିଲେ, ଶାସ୍ତ୍ର ଶିଖିଲେ, ବେଦ ଶିଖିଲେ, ଜ୍ଞାନର ବିଷୟ ଶିଖିଲେ ଏବଂ ସେ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରଦେଶକୁ ଫେରି ବେଦ, ଶାସ୍ତ୍ର, ଜ୍ଞାନ, ଆଲୋଚନାସମୂହ ଯାହା ଶିଖିଥିଲେ ସେଠାରେ ସେ ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ଏବଂ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ। ଏହା କଅଣ ସତ୍ୟ ଅଟେ?? କ'ଣ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବାସ୍ତବରେ ଭାରତ ଆସିଥିଲେ, କାଶ୍ମୀରକୁ ଆସିଥିଲେ?? ସେ ଏଠାରେ ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ସେ ନିଜ ଦେଶରେ ବେଦ ଏବଂ ଶାସ୍ତ୍ର ଶିକ୍ଷା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ କି?? କଅଣ ଏହା ବାଇବଲରେ ଲେଖାଅଛି?? ବାଇବଲରେ ଏହି ସମସ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଖୋଜିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜାଣିବା ଆବଶ୍ୟକ ଅଟେ ଯେ ବାଇବଲ ଏହି ବିଷୟରେ କ’ଣ କହେ ?
ତେଣୁ, ବାଇବଲ ଉପରେ ଆଧାର କରି ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ପାଞ୍ଚଗୋଟି କାରଣ ଦେବାକୁ ଚାହେଁ | ଯାହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ପ୍ରମାଣ କରେ ଯେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଭାରତକୁ ଆସି ନଥିଲେ, କାଶ୍ମୀରକୁ ଆସି ନଥିଲେ।
ପ୍ରଥମ କାରଣ: ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ପ୍ରଥା ଥିଲା ଯେ ସେମାନେ ଯାହା ବାଣିଜ୍ୟ କରୁଥିଲେ ତାହା ନିଜ ନିଜ ପୁଅମାନଙ୍କୁ ଶିଖାଉଥିଲେ । ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ, ଯଦି କେହି କାଠ କାରିଗର ଭାବରେ କାମ କରନ୍ତି, କାର୍ପେଣ୍ଟର (ବଢେଇ) ଭାବରେ କାମ କରନ୍ତି, ତେବେ ସେ ନିଜ ପୁଅମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ । ଯଦି ଆପଣ ମାର୍କ ୬:୩ ଏବଂ ମାଥିଉ ୧୩:୫୫ ପଢ଼ନ୍ତି, ତେବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଦେଖିପାରୁ ଯେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି ଜଣେ କାରିଗର ଭାବରେ, କାର୍ପେଣ୍ଟର ଭାବରେ ଜଣାଶୁଣା ଥିଲେ | ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହି ପଦଗୁଡିକ ପଢନ୍ତୁ ଏବଂ ଦେଖନ୍ତୁ, ଏଥିରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଲେଖା ହୋଇଛି, ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖି କହୁଥିଲେ, ଏ ସେହି ବଢ଼େଇ ନୁହେଁ କି ! ଏ ସେହି କାରିଗର ନୁହେଁ କି! ସେ ଯୋଶେଫଙ୍କ ପୁଅ, ନୁହେଁ କି? ଏହା ମରିୟମଙ୍କ ପୁଅ, ନୁହେଁ କି? ସେ କାରିଗରଙ୍କ ପୁଅ, ତାଙ୍କ ଭାଇ ଏମାନେ ଅଟନ୍ତି, ତାଙ୍କ ସମ୍ପର୍କୀୟମାନେ ଏମାନେ ଅଟନ୍ତି । ତେଣୁ ପିଲାଦିନରୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଜାଣିବା ହେତୁ ସେଠାରେ ଥିବା ଲୋକମାନେ ସହଜରେ ଜାଣିପାରୁଥିଲେ ଯେ ଏ ସେହି ଯୀଶୁ ଅଟନ୍ତି! ତେଣୁ ପ୍ରଥମ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ, ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଚାହେଁ ଯେ ସେହି ସମୟର ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ପିଲାଦିନରୁ ଜାଣିଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କର ପରିଚୟ କ’ଣ, ତାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହି ପଦରେ ଦେଖି ପାରୁଛୁ । ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ପ୍ରମାଣ କରେ ଯେ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ କାଶ୍ମୀର ଆସି ନ ଥିଲେ, ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଭାରତକୁ ଆସି ନ ଥିଲେ।
ଦ୍ୱିତୀୟ କାରଣ: ଦ୍ୱିତୀୟରେ ଯଦି ଆପଣ ଲୂକ ୪:୧୬ପଦ ପଢ଼ିବେ ସେଥିରେ ଆପଣ ଅଧିକ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଜାଣିପାରିବେ ଯେ ରୀତି ଅନୁସାରେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପୂର୍ବପରି ସର୍ବଦା ସମାଜଗୃହକୁ ଯାଉଥିଲେ । ଏହା କିପରି ସମ୍ଭବ? ଯଦି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ୧୨-୩୦ ବର୍ଷ ଅର୍ଥାତ୍ ସତରରୁ ଅଠର (୧୭ ରୁ ୧୮) ବର୍ଷ ସେ ନିଜ ପିଲାଦିନ ଏବଂ କିଛି ଯୌବନକାଳ ଭାରତରେ ବିତାଇଥିଲେ, ତେବେ ପୂର୍ବପରି କିପରି ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଉଥିଲେ?? ଏହା ଏକ ଚିନ୍ତାର ବିଷୟ ଏବଂ ଏହା ପଦରେ ହିଁ ଲେଖା ହୋଇଅଛି ଯେ ନାଜରିତରେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରତିପାଳନ ହୋଇଥିଲା, ତେଣୁ ଏହି ପଦ ଲୂକ ୪:୧୬ରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଦର୍ଶାଯାଇଅଛି ଯେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଭାରତକୁ ଆସି ନ ଥିଲେ, କାଶ୍ମୀରକୁ ଆସି ନ ଥିଲେ। ସେ ସେଠାରେ ପାଳିତ ହେଲେ, ସେଠାରେ ପାଳିତ ହୋଇଥିବାରୁ ସେ ନାଜରିତରେ ଥିଲେ ଏବଂ ସବୁବେଳେ ସେ ନାଜରିତକୁ ଯାଇ ସମାଜଗୃହରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଉଥିଲେ।
ତୃତୀୟ କାରଣ: ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପ୍ରଚାର କରୁଥିଲେ ସେଠାରେ କିଛି ଲୋକମାନେ ଥିଲେ ଯେଉଁମାନେ ଫାରୂଶୀ ଏବଂ ସେଠାରେ ଅନେକ ଲୋକମାନେ ଥିଲେ ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବିରୋଧ କରୁଥିଲେ । ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅନେକ ଅଭିଯୋଗ କରୁଥିଲେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଏହା ମଧ୍ୟ ଅଭିଯୋଗ କରୁଥିଲେ ଯେ ତୁମେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଶ୍ରାମବାରର ନିୟମ ଲଙ୍ଘନ କରୁଅଛ, ତୁମେ ନିନ୍ଦା କରୁଅଛ, ତୁମଠାରେ ଶୟତାନର ଆତ୍ମା ଅଛି; ଏପରି ଯୀଶୁଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅନେକ ଅଭିଯୋଗ କରାଯାଉଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଆପଣ ଗୋଟିଏ ବିଷୟ ଦେଖିପାରିବେ, ଚାରିଗୋଟି ସୁସମାଚାରରେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏହିପରି ଅଭିଯୋଗ ନାହିଁ ଯେ ତୁମେ ଏଠାରେ ଅନ୍ୟ ଅଞ୍ଚଳର ଶିକ୍ଷା ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଶାସ୍ତ୍ରର ଶିକ୍ଷା ଦେଉଅଛ । ତେଣୁ, ଦେଖନ୍ତୁ, ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବିରୋଧ କରୁଥିଲେ, ତାହାଙ୍କୁ ଏହି ବିଷୟରେ କେବେ ବି ଦୋଷ ଦେଇ ନାହାଁନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ଦାୟୀ କରି ନାହାଁନ୍ତି ଯେ ଆପଣ ଭାରତରୁ ଶିଖାଯାଇଥିବା ମନ୍ତ୍ର, ଶ୍ଲୋକ, ଜ୍ଞାନ ଏବଂ ବକ୍ତବ୍ୟ ଏଠାରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଅଛନ୍ତି, ଏହା ଏଥିରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ହେଉଅଛି ଏବଂ ଏଥିରୁ ପ୍ରମାଣିତ ହୁଏ ଯେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଭାରତକୁ ଆସି ନ ଥିଲେ, ଏହା ମୋର ତୃତୀୟ ବିଷୟ।
ଚତୁର୍ଥ କାରଣ: ବର୍ତ୍ତମାନ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯଦି ଆପଣ ଦେଖିବେ, ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପୁରାତନ ନିୟମରେ, ଗୀତସଂହିତାରେ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ବକ୍ତାମାନଙ୍କ ପୁସ୍ତକରେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ପାରଦର୍ଶୀ ଥିଲେ । ପଣ୍ଡିତମାନେ ଯେଉଁମାନେ ଗୁରୁ ଅଟନ୍ତି ସେମାନେ ପୁରାତନ ନିୟମ, ହିବ୍ରୁ ଭାଷା, ତୋରାହ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ବକ୍ତାଙ୍କ ପୁସ୍ତକ ତଦାରଖ କରିବାରେ ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଅତିବାହିତ କରନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଜ୍ଞାନ ତୋରାହ ଏବଂ ପୁରାତନ ନିୟମଠାରୁ ଅଧିକ ଥିଲା, ତେବେ ଏହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଭାବିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରେ, ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପ୍ରକୃତରେ ଭାରତରୁ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ କି?? ଯଦି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଭାରତରୁ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ, ତେବେ ସେ କାହିଁକି ଭାରତର କୌଣସି ବେଦ ଏବଂ ଶାସ୍ତ୍ରରୁ କୌଣସି ପଦ କି ଶ୍ଲୋକ କି ମନ୍ତ୍ର ଉଚ୍ଚାରଣ କଲେ ନାହିଁ?? କାହିଁକି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରଚାରରେ ସେ ସର୍ବଦା ପୁରାତନ ନିୟମକୁ ଉଲ୍ଲେଖ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ପୁରାତନ ନିୟମରୁ ହିଁ କଥା ହେଉଥିଲେ। ଏବଂ ବନ୍ଧୁଗଣ, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଏହି କଥା କହିବାକୁ ଚାହେଁ, ଏହି ଯିହୁଦୀ ଲୋକମାନେ ବହୁତ ସ୍ମାର୍ଟ, ସେମାନେ ବହୁତ ଦକ୍ଷ, ସେମାନେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଶୈଳୀରୁ ଆପଣ କେଉଁଠିର ଅଟନ୍ତି ତାହା ମଧ୍ୟ ସେମାନେ ଜାଣି ପାରନ୍ତି । ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ବାନ୍ଧି ନେଇଗଲେ ସେତେବେଳେ ପିତର ଭୟଭୀତ ହୋଇ ଦୌଡୁଥିଲେ (ମାଥିଉ ୨୬:୭୩) । ସେତେବେଳେ କିଛି ଲୋକ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିଲେ, ସେମାନେ ସିଧାସଳଖ ପିତରଙ୍କୁ ଦେଖି କ’ଣ କହିଥିଲେ, ତୁମ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବା ଦ୍ୱାରା, ଆମେ ଅନୁଭବ କରୁଛୁ ଯେ ତୁମେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଅଛ, ଦେଖନ୍ତୁ ସେମାନେ କେତେ ଦକ୍ଷ, କଥାବାର୍ତ୍ତା ଶୈଳୀରୁ ସେମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଜଣା ପଡ଼ିଯାଏ । ଯଦି ଯୀଶୁ ଭାରତକୁ ଆସିଥିଲେ, ତେବେ ସତର-ଅଠର ବର୍ଷ ଅଳ୍ପ ସମୟ ନାହିଁ, ବନ୍ଧୁଗଣ । ସତର-ଅଠର ବର୍ଷରେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ କଥା କହିବାର ଶୈଳୀ ମଧ୍ୟ ବଦଳିଥାନ୍ତା। ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣଭାବେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ରୀତିନୀତି ପାଳନ କରି ଆସୁଥିଲେ, ସେ ପୁରାତନ ନିୟମର ବଳିଦାନ, ପୁରାତନ ନିୟମର ପର୍ବ, ଅମଳ ଅନୁସରଣ କରୁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଥରେ ମଧ୍ୟ ଭାରତଦେଶର କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟ ସେ କାହିଁକି ଅନୁସରଣ କଲେ ନାହିଁ?? ତେଣୁ କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ କୌଣସି ପ୍ରମାଣ ନାହିଁ ଯେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଭାରତରୁ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ଏବଂ ସେଠାରେ ଶିକ୍ଷାଦାନ କରିଥିଲେ, ସେ କଦାପି ଭାରତୀୟ ବେଦକୁ ସୂଚାଇ ନଥିଲେ, ଏହା ମୋର ଚତୁର୍ଥ ବିଷୟ ।
ଭାରତକୁ ଯିବା ପରେ ଟିକିଏ ମଧ୍ୟ ସ୍ୱାଦ ରହିବା ଜରୁରୀ ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ କିଛି ମଧ୍ୟ ନାହିଁ ।
ପଞ୍ଚମ କାରଣ: ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଚାହେଁ, ଗୋଟିଏ ଭଲ ବିଷୟ ଅଛି, ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ଯେ ଈଶ୍ୱର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ହଁ, କିନ୍ତୁ ଭାରତରେ ଯେଉଁ ଗୁରୁମାନେ ସାଧୁମାନେ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ୩୩ କୋଟି ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ।
(କିଛି ଲୋକ ଏହା କହି ବାହାନା କରନ୍ତି ଯେ ୩୩ କୋଟି ନୁହେଁ, ୩୩ ପ୍ରକାର । Description ରେ ଦିଆଯାଇଥିବା ଲିଙ୍କ ର ଯୁକ୍ତି ପ୍ରମାଣ କରେ ଯେ ୩୩ କୋଟି ହିଁ ଅଟେ। )
ବର୍ତ୍ତମାନ ହିନ୍ଦୁମାନେ ନିଜ ମଧ୍ୟରେ ସ୍ଥିର କରିବା ଉଚିତ୍ ଯେ କେତେ ଅଛନ୍ତି, ଯାହା ବି ହେଉ କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କେବଳ ଏକ ଈଶ୍ବରଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କରିଅଛନ୍ତି, ୩୩ କୋଟି କିମ୍ବା ୩୩ ପ୍ରକାର ନାହିଁ ।
ଭାରତରେ ଗୁରୁମାନେ ଏବଂ ଲୋକମାନେ ଏହା ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରକୃତିକୁ ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି, ପ୍ରକୃତି ହେଉଛି ଈଶ୍ୱର, ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ହୋଇପାରିବେ। ତେଣୁ ଏଠାରେ ଦେଖନ୍ତୁ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ ସେମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ କ’ଣ?? ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଭିନ୍ନ ଥିଲା ଆଉ ଭାରତର ଗୁରୁମାନେ ସାଧୁମାନେ ଯାହା ମାନନ୍ତି ତାହା ଭିନ୍ନ ଥିଲା । ଅତଏବ, ଏହି ପାଞ୍ଚଗୋଟି ବିଷୟ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରମାଣିତହୁଏ ଯେ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଭାରତକୁ ଆସି ନ ଥିଲେ ।
ପ୍ରଥମ ବିଷୟ: ଯିହୁଦୀ ଏବଂ ନାଜରିତର ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ବ୍ୟବସାୟ ଏବଂ ପରିବାର ଦ୍ୱାରା ଜାଣିଥିଲେ ।
ଦ୍ୱିତୀୟ ବିଷୟ: ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସବୁବେଳେ ସମାଜଗୃହକୁ ଯାଉଥିଲେ ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ଲାଳନପାଳନ ସେଠାରେ ହିଁ ହୋଇଥିଲା ।
ତୃତୀୟ ବିଷୟ: ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସମୟରେ, ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଅନେକ ବିଷୟ ପାଇଁ ଦୋଷୀ କରୁଥିଲେ କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ପ୍ରଦେଶର ଜ୍ଞାନ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ନିମନ୍ତେ କଦାପି ଦୋଷୀ କରୁନଥିଲେ ।
ଚତୁର୍ଥ ବିଷୟ: ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସର୍ବଦା ଶାସ୍ତ୍ର ଉଲ୍ଲେଖ କରିବା ସମୟରେ ପୁରାତନ ନିୟମରୁ ହିଁ କହୁଥିଲେ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଦେଶର ଶାସ୍ତ୍ରରୁ କି ଅନ୍ୟ ବେଦରୁ ନାହିଁ ।
ପଞ୍ଚମ ବିଷୟ: ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ଯେ ଏକ ଈଶ୍ୱର ଅଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଭାରତର ଗୁରୁମାନେ, ସାଧୁମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ ସେଠାରେ ଅନେକ ଈଶ୍ୱର ଅଛନ୍ତି, ୩୩ କୋଟି ଅଛନ୍ତି, ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ହୋଇପାରିବେ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ହୋଇପାରିବି।
କାହିଁକି ଏହି ମିଥ୍ୟା ପ୍ରଚାର ପ୍ରସାରିତ ହେଉଅଛି?? ବାଇବଲରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ପଢ଼ୁ ଯେ ମିଥ୍ୟାବାଦୀମାନଙ୍କର ପିତା କିଏ ଅଟେ? ଶୟତାନ ମିଥ୍ୟାବାଦୀ । ଶୟତାନ ଚାହେଁ ଯେ ଆମେ କୋଣସି ନା କୋଣସି ଉପାୟରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହେଉ । ଯେତେ ବି ଲୋକମାନେ କହନ୍ତି ଯେ ଯୀଶୁ ଜଣେ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ବକ୍ତା ଅଟନ୍ତି, ଯୀଶୁ ଶୟତାନର ଭାଇ ଏବଂ ଯୀଶୁ ଜଣେ ଉତ୍ତମ ଶିକ୍ଷକ, ସେ ଭାରତକୁ ଆସିଥିଲେ, କାଶ୍ମୀର ଯାଇଥିଲେ, ତିବ୍ଦତ (Tibet) ଯାଇଥିଲେ, ଗ୍ରେକମିଲିୟନ ଯାଇଥିଲେ । ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଏହା ଜଣାଏ ଯେ ଯୀଶୁ କେବଳ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଥିଲେ ଜଣେ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ବକ୍ତା ଭାବରେ, ଜଣେ ଉତ୍ତମ ଶିକ୍ଷକ ଭାବରେ କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ନୁହଁନ୍ତି କାରଣ ଶୟତାନ ମଧ୍ୟ ଏହା ଚାହୁଁଛି ଯେ ଆପଣ ଏହି ବିଶ୍ୱାସ ତ୍ୟାଗ କରନ୍ତୁ । ଯୀଶୁ ଈଶ୍ୱର ନୁହଁନ୍ତି ବୋଲି ଯେତେବେଳେ ଆପଣ ବିଶ୍ୱାସ ତ୍ୟାଗ କରିଦେବେ, ସେହିକ୍ଷଣି ଶୟତାନର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ । କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ବହୁତ ମହାନ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କର ସତ୍ୟ ସର୍ବଦା ସ୍ଥିର ଅଟେ, ତାହାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ସର୍ବଦା ସ୍ଥିର, ସେ ସର୍ବଦା ଅନ୍ଧକାର ଉପରେ ବିଜୟୀ ହୁଅନ୍ତି । ଏବଂ ବନ୍ଧୁଗଣ, ଯଦି ଆପଣଙ୍କ ମନରେ ଏପରି କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନ ଆସେ, ତେବେ ତୁରନ୍ତ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଅନ୍ତୁ ନାହିଁ, ଆପଣ ବାଇବଲ ଖୋଲନ୍ତୁ, ବାଇବଲ ପଢନ୍ତୁ, ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତୁ, ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ ମାଗନ୍ତୁ । ସମସ୍ତ ମିଥ୍ୟା ଦୂର ହେବ, ସତ୍ୟ ଜାଣନ୍ତୁ ଏବଂ ସତ୍ୟ ଆପଣକୁ ମୁକ୍ତ କରିବ । "ଯୀଶୁ ହିଁ ଈଶ୍ୱର ଅଟନ୍ତି ।"
ଯୀଶୁ ଈଶ୍ବର ଅଟନ୍ତି ବୋଲି ପଚାଶ ଗୋଟି କାରଣ ଉଲ୍ଲେଖ କରାଯାଇଛି। ଆପଣ ସେହି ପଚାଶ ଗୋଟି କାରଣ ସବୁକୁ ଦେଖନ୍ତୁ ଓ ଶିଖନ୍ତୁ, ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଶିଖାନ୍ତୁ, ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରନ୍ତୁ।
"ଯୀଶୁ ହିଁ ପ୍ରଭୁ ଅଟନ୍ତି" ଯୀଶୁଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ମୁକ୍ତି ନାହିଁ, ସାରା ଆକାଶମଣ୍ଡଳରେ, ମର୍ତ୍ତ୍ୟରେ, କେଉଁଠାରେ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମ ବ୍ୟତୀତ ଉଦ୍ଧାର ନାହିଁ, ଏହି ସତ୍ୟ କୁ ଜାଣନ୍ତୁ। ନିଜର ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଏହି ସତ୍ୟ ଜଣାନ୍ତୁ। ଏହି ସତ୍ୟ ଆପଣଙ୍କୁ ଓ ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ମୁକ୍ତ କରିବ।
ଧନ୍ୟବାଦ ।
Reference:
୧- ୩୩ କୋଟି ଈଶ୍ବର:
୨- ୫୦ କାରଣ ଯୀଶୁ ଈଶ୍ବର ଅଟନ୍ତି:
https://www.youtube.com/playlist?list=PLC4pYuVpL3s5dpl5lLzSVWOn5C1D6Ywom
୩- Glory Apologetics:
https://gloryapologetics.blogspot.com/2020/08/blog-post.html?m=1
Quiz Winners
If you want to Participate the Bible Quiz in Odia, Kindly Click Below Link.
Thanks For Ur Participation
Thank You
AW Team
Quiz Winner for 12th Nov 2022
If You want to Participate the Bible Quiz, then Kindly Click Below Bible Quiz Option..
Click Here for Answer Sheet Previous Quiz!!
Thank You
AW Team
ଧନ୍ୟ (ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ) ମନୁଷ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ସ୍ଥିର ଥାଏ (ଯାକୁବ ୧:୧୨-୧୬)
ଧନ୍ୟ (ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ) ମନୁଷ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ସ୍ଥିର ଥାଏ
-ଯାକୁବ ୧:୧୨-୧୬
ପରିଚୟ:
ଏହି ପତ୍ର ସେହି ଦ୍ଵାଦଶ ଗୋଷ୍ଠୀକୁ ଲେଖାଯାଇଛି ଯିଏ ଛିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ହୋଇଥିଲେ ।
ଏହି ଲୋକମାନେ ଆପଣା ବିଶ୍ବାସ ସକାଶେ ନାନା ପରୀକ୍ଷାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଥିଲେ।
ନାନା ପରୀକ୍ଷା ଯୋଗୁଁ ସେମାନେ ଅସ୍ଥିର ହେଉଥିଲେ।
ସେମାନେ ପରିପକ୍ୱତା ସହିତ ନାନା ପରୀକ୍ଷାକୁ ସମ୍ମୁଖୀନ କରୁନଥିଲେ।
ଯାକୁବ ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ଥିର ରହିବା ପାଇଁ ଉତ୍ସାହ କରୁଅଛନ୍ତି।
୨-୮ ପଦରେ ଯାକୁବ ବିଭିନ୍ନ ପରୀକ୍ଷା ପ୍ରତି ଜଣେ ବିଶ୍ବାସୀର ସ୍ଵଭାବ ବିଷୟରେ ସ୍ମରଣ କରାଉଛନ୍ତି।
ପରୀକ୍ଷାକୁ ବିଶେଷ ଆନନ୍ଦ ବିଷୟ ବୋଲି ମନେ କର
ପରୀକ୍ଷା ଦ୍ଵାରା ଆମର ବିଶ୍ୱାସ ପରୀକ୍ଷିତ ହୁଏ।
ଆମ ଜୀବନରେ ପରୀକ୍ଷା ଦ୍ଵାରା ଧୈର୍ଯ୍ୟର କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ।
ପରୀକ୍ଷାକୁ ସମ୍ମୁଖୀନ କରିବା ପାଇଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ଵରଠାରୁ ଜ୍ଞାନ ମାଗିବା ଆବଶ୍ୟକ।
ଏହି ସବୁ ବିଷୟକୁ ସ୍ମରଣ କରାଇବା ପରେ, ଯାକୁବ ଏହା ବୁଝାଇବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ଯେ କାହିଁକି ଆମେ ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ସ୍ଥିର ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ। ସର୍ବ ପ୍ରଥମେ ଯାକୁବ କହୁଛନ୍ତି ଜଣେ ଧନ୍ୟ (ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ) ମନୁଷ୍ୟର ଚିହ୍ନ ଓ ପରିଚୟ ହେଉଛି, ସେ ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ସ୍ଥିର ରହେ। ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟକୁ ସେ ଭୌତିକ ଆଶୀର୍ବାଦରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ କିମ୍ବା ତାହାର ଜୀବନରେ କିଛି ଚିହ୍ନ - ଚମତ୍କାର - ସୁସ୍ଥତା ଇତ୍ଯାଦି ହୋଇଅଛି ବୋଲି ଧନ୍ୟ (ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ) କୁହଯାଏ ନାହିଁ । ତାହାର ଜୀବନରେ କିଛି ବଡ଼ ଅଦ୍ଭୁତ କାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଅଛି ବୋଲି ମଧ୍ୟ ଧନ୍ୟ (ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ) କୁହଯାଏ ନାହିଁ। ସେ ନିଜର ବୁଦ୍ଧି, ଧନ, ଜ୍ଞାନ ଇତ୍ଯାଦି ସକାଶେ ମଧ୍ୟ ଧନ୍ୟ (ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ) ନୁହେଁ । ଏହି ସବୁର ବିପରୀତ, ତାଙ୍କୁ ଏଥିପାଇଁ ଧନ୍ୟ (ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ) କୁହଯାଏ ଯେହେତୁ ସେ ନାନା ପ୍ରକାର ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ସ୍ଥିର ବା ଦୃଢ ରହିଅଛି।
ପ୍ରକୃତରେ, ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଆଉ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନର ମାନଦଣ୍ଡ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ବିପରୀତ ଅଟେ। ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଧିକାଂଶ ଲୋକ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ମାନଦଣ୍ଡ ଅନୁସାରେ ଚିନ୍ତା କରୁଛୁ ନା ଶିଖିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରୁଛୁ ଓ ଅନ୍ୟକୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଛୁ। ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଚିନ୍ତାଧାରା ବିକୃତ, ଭ୍ରଷ୍ଟ, ପାପମୟ ଓ ପରମେଶ୍ୱର ବିରୋଧୀ ଅଟେ । ପରମେଶ୍ୱର ଆମକୁ ସାହାର୍ଯ୍ୟ ଓ ଅନୁଗ୍ରହ କରନ୍ତୁ ଯେ ଆମେ ଧନ୍ୟ (ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ) କୁହାଯିବାର ପ୍ରକୃତ ଅର୍ଥକୁ ବୁଝିପାରିବା।
ତେବେ ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ କାହିଁକି ସ୍ଥିର / ଦୃଢ ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ??
ବିଶ୍ବାସୀ ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ସ୍ଥିର / ଦୃଢ ରହେ ଯେହେତୁ ତାହା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ତାହାର ପ୍ରେମର ପ୍ରମାଣ ଅଟେ। (୧୨)
ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ଆମର ସ୍ଥିରତା ସକାଶେ ଆମେ ସିଦ୍ଧ ହୋଇପାରୁ। ଏହି ମାନଦଣ୍ଡ ପରମେଶ୍ବର ସ୍ଥିର କରିଛିନ୍ତି । ଆମେ ଏହା ବିଷୟରେ କଣ ଭାବୁଛୁ ତାହା ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହେଁ । ସିଦ୍ଧ ହେବା ମାନଦଣ୍ଡ ସର୍ଵଜ୍ଞା ପରମେଶ୍ଵର ସ୍ଥିର କରିଛିନ୍ତି। ଆମ ନିକଟରେ କୌଣସି ଅନ୍ୟ ବିକଳ୍ପ, ଉପାୟ ଓ ରାସ୍ତା କିଛି ନାହିଁ।
ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ସ୍ଥିରତା ହେତୁ ଆମେ ମୁକୁଟ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉ। ଏଠାରେ ଏହା ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହଁ ଯେ ମୁକୁଟ କେତେ ଓଜନ ହେବ, କେମିତି ଦେଖାଯିବ, କେଉଁ ରଙ୍ଗର ହୋଇଥିବ ଇତ୍ୟାତି । ମୁଖ୍ୟ ବିଷୟ ହେଉଛି ଯେ ଏହା ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ସ୍ଥିର ରହିବାର ପ୍ରତିଫଳ । ଏହା ଏକ ନିଶ୍ଚିତ ପ୍ରତିଫଳ ଯେହେତୁ ଏହା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଅଟେ। ଏହା ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ - ଅପରିବର୍ତ୍ତନୀୟ - ଅନନ୍ତକାଳୀନ - ଜୀବିତ - ପବିତ୍ର ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞା। ମୁକୁଟର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଆମର ଉତ୍ସାହର ବିଷୟ ନୁହେଁ କିନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରତିଜ୍ଞାର ଦୃଢତା ଓ ନିଶ୍ଚିତତା ଆମର ଉତ୍ସାହର ବିଷୟ ଅଟେ।
ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ସ୍ଥିରତା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଆମର ପ୍ରେମର ପ୍ରମାଣ ଅଟେ। ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ସ୍ଥିର ରହିବା, ତାହା ଦ୍ଵାରା ସିଦ୍ଧ ହେବା, ସିଦ୍ଧ ହେବା ସକାଶେ ମୁକୁଟ ପ୍ରାପ୍ତିର ପ୍ରତିଜ୍ଞା ପାଇବା ଏକ ମନୁଷ୍ୟର ପରମେଶ୍ଵର ପ୍ରତି ଥିବା ପ୍ରେମକୁ ଦର୍ଶାଏ। ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଏହି ପ୍ରକାରେ ପ୍ରେମ କରିବା ଲୋକକୁ ଏହି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଦିଆଯାଇଛି ଯେ ସେ ମୁକୁଟ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ। ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିବା ଲୋକ - ଏହାର ପରିଭାଷା ଦେବାର କେବଳ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଅଧିକାର ଅଛି। ଏହାର ପରିଭାଷା ଆମେ ନିଜର ମନ, ଇଚ୍ଛା, ଓ ବୁଦ୍ଧି ଦ୍ଵାରା ବନେଇ ପାରିବା ନାହିଁ। ପରମେଶ୍ଵର ତାଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିବା ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ଯେଉଁ ପରିଭାଷା ସ୍ଥିର କରିଛିନ୍ତି, ତାହା ହେଉଛି ଯେ ମନୁଷ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ସ୍ଥିର ରହିବ; ସେ ନିଜର ସିଦ୍ଧତାର ପ୍ରମାଣ ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ସ୍ଥିର ରହିବା ଦ୍ଵାରା ପ୍ରକାଶ କରିବ ।
ବିଶ୍ବାସୀ ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ସ୍ଥିର ରହିବ ଯେହେତୁ ଅସ୍ଥିରତା ପାପ ଓ ମୃତ୍ୟୁ ଆଡକୁ ଘେନି ଯାଏ। (୧୩-୧୬)
ପରୀକ୍ଷାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ଯକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବା ଶୟତାନକୁ ଗୋଟିଏ ସୁଯୋଗ ଦିଏ ଯେ ସେ ଯେପରି ଆମକୁ ମନ୍ଦ ଅଭିଳାଷରେ ପ୍ରଲୋଭନ କରିବା ପାରିବ। ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ଅବ୍ରାହମ ମିସର ଦେଶକୁ ପଳାୟନ କଲେ (ଆଦି ପୁସ୍ତକ ୧୨:୧୦), ଇସ୍ରାଏଲିୟ ଲୋକମାନେ ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ଅଭିଯୋଗ କଲେ (ଯାତ୍ରାପୁସ୍ତକ ୧୫:୨୩-୨୪) । ଜୀବନରେ ପରୀକ୍ଷା ଆସିବା ମନ୍ଦ ବିଷୟ ନୁହେଁ କିନ୍ତୁ ପରୀକ୍ଷାରୁ ବଞ୍ଚିତ ହେବା ପାଇଁ କିମ୍ବା ତାହାକୁ ସାମନା କରିବା ପାଇଁ ଭୁଲ ରାସ୍ତା ବା ଉପାୟକୁ ପ୍ରୟୋଗ କରିବା ମନ୍ଦ ଓ ପାପ ଅଟେ। ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ବିଶ୍ୱାସ ନ କରିବା ମୂର୍ଖତା ବିଷୟ ଅଟେ। ଶୟତାନ ଆମର ମୂର୍ଖତାର ଲାଭ ଉଠାଇ ଆମକୁ ମନ୍ଦ ଉପାୟକୁ ପ୍ରୟୋଗ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରଲୋଭନ କରେ। ଏହା ସେହି ବିଷୟ ଅଟେ ଯାହା ଯାକୁବ ଚେତାବନୀ ଦେଉଅଛନ୍ତି । ଏହି ମନ୍ଦ ଅଭିଳାଷର ବିଷୟ ବସ୍ତୁ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ହୋଇ ପାରେ କିନ୍ତୁ ତାହାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ଯ ହେଉଛି ଆମକୁ ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ଅସ୍ଥିର କରିଦେବା। ଯୀଶୁଙ୍କ ଜୀବନରେ ଆମେ ଦେଖୁ ଯେ କିପରି ଶୟତାନ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମନ୍ଦ କଥାରେ/ଉପାୟରେ ପ୍ରଲୋଭିତ କରୁଥିଲା ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ୪୦ ଦିନ ଓ ୪୦ ରାତ୍ରି ଉପବାସ କରିବା ପରେ କ୍ଷୁଧିତ ହୋଇଥିଲେ (ଲୁକ ୪:୧-୧୨)। ପରୀକ୍ଷାରେ ମନ୍ଦ ଅଭିଳାଷ ପ୍ରତି ପ୍ରଲୋଭିତ ହେବା ଆମକୁ ପ୍ରବଞ୍ଚନା କରେ ଓ ପାପରେ ପକାଇଦିଏ। ପ୍ରଲୋଭନ ଏକ ଜାଲ ପରି ଯାହା ଆମେ ଦେଖିପାରୁ ନାହୁଁ | ତାହା ଆରମ୍ଭରେ ଉପକାରୀ, ଭଲ ଏବଂ ଠିକ୍ ଦେଖାଯାଏ କିନ୍ତୁ ଶେଷରେ ତାହା ମନ୍ଦତା ଆଣି ଆମକୁ ମୃତ୍ୟୁ ଆଡକୁ ନେଇଯାଏ | ସତ୍ୟ ଏହା ଯେ ପରୀକ୍ଷା ଆମର ବିଶ୍ବାସକୁ ପରିପକ୍ୱ କରିବା ପାଇଁ ଓ ଆମର ଉତ୍ତମତା ନିମନ୍ତେ ଅଟେ । ଆଉ ଏହି ସତ୍ୟରୁ ସେହି ପ୍ରଲୋଭନ ଆମକୁ ବଞ୍ଚିତ କରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରେ । ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାର ପ୍ରତିଫଳ ଭାବେ ଆମେ ମୁକୁଟ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ସତ୍ୟତା ଠାରୁ ପ୍ରଲୋଭନ ଆମକୁ ବଞ୍ଚିତ କରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରେ ।
ଉପସଂହାର:
ଆମେ ପରୀକ୍ଷାରୁ ପଳାଇବାକୁ କିମ୍ବା ଏଡାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ |
ଆମକୁ ମନେ ରଖିବାକୁ ହେବ ଯେ ପରୀକ୍ଷାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଆମର ମଙ୍ଗଳ ନିମନ୍ତେ।
ପରୀକ୍ଷାରେ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ଠିଆ ହେବା ହେଉଛି ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଚିହ୍ନ |
Source: Glory Apologetics Blog
Article by Ps Manish Mitra
Hindi: https://gloryapologetics.blogspot.com/2022/11/RighteousManEnglish.html?m=1
ପ୍ରେମ ହିଁ ସାର
ପ୍ରେମ ହିଁ ସାର
ଆଜିର ଚିନ୍ତା
ରୋମୀୟ ୧୨:୯-୨୧
ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଆବଶ୍ୟକତା ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେଲେ, ଈଶ୍ଵର ଗୌରବ ପାଆନ୍ତି ।
ଆତ୍ମିକ ଦାନଗୁଡ଼ିକ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିବା ବିଶ୍ବାସୀମାନଙ୍କର ମନୋଭାବ ତଥା ଆଚରଣ କିପରି ହେବା ଉଚିତ୍, ଆଜିର ପାଠ୍ୟାଂଶରେ ପାଉଲ ତାହା ବୁଝାଇଛନ୍ତି । ନିଜ ଶକ୍ତିରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଆଚରଣ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ବିଫଳ ହେବା, ମାତ୍ର ପବିତ୍ର ଆତ୍ମଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହା କରିପାରିବା ।
ସହ ବିଶ୍ବାସୀଙ୍କୁ ପ୍ରେମ (୯-୧୩) :
ଅନେକ ସମୟରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରେମ କେବଳ ଛଳନାପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥାଏ । ଏଥିରେ ଆନ୍ତରିକତା ଆଦୌ ନ ଥାଏ । ଈଶ୍ୱର ଚାହାନ୍ତି ଆମେ ହୃଦୟ ସହ ପ୍ରେମ କରୁ, ଯେପରି ସେମାନେ ପୂର୍ବ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଉତ୍ତମ ହୋଇପାରିବେ । ଆମର ସମୟର ଅଭାବ ଥିବାବେଳେ ସମୟ ଦେବା, ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ଅଭାବମୋଚନ କରିବା ଓ ନିଜର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପରି ବ୍ୟକ୍ତିଗତଭାବେ ବୋଝଗ୍ରସ୍ତ ହେବା, ଏହା ସରଳ ତଥା ନିଷ୍କପଟ ପ୍ରେମର ପରିଭାଷା ଅଟେ । ମଣ୍ଡଳୀରେ ଆଜି ଅନେକ ଆମର ପ୍ରେମପୂର୍ଣ୍ଣ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି ……
ମୁଁ କଣ ସଚେତନ ଅଛି ?
ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ (୧୪,୧୭-୨୦) :
ଆମ ଦେଶରେ କିଛି ସ୍ଥାନରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ବାସୀମାନେ ଭୀଷଣ ତାଡ଼ନାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଛନ୍ତି । ଏପରି ସମୟରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରାର୍ଥନା ସହ ଧୈଯ୍ୟ ଓ ସାହସ ଧରିବା (ଯୋହନ ୧୬:୩୧), ପ୍ରତିହିଂସା ଦେଖାଇବା ନାହିଁ (୧ପିତର ୨:୨୧-୨୩) ମାତ୍ର ସେମାନଙ୍କର ଆତ୍ମାର ପରିତ୍ରାଣ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା ଦେଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା । ମନେରଖିବା, ପ୍ରତିଶୋଧ ଆମକୁ ବନ୍ଦୀ କରିପକାଏ, ମାତ୍ର କ୍ଷମା ଆମକୁ ମୁକ୍ତ କରେ (ମାଥିଉ ୬:୧୪) ।
ବୈପ୍ଳବିକ ଆଚରଣ (୧୪,୧୫-୧୬,୨୦-୨୨) :
ପାର୍ବତ୍ୟ ଉପଦେଶରେ (ମାଥିଉ ୫-୭) ବର୍ଣ୍ଣିତ ଆଚରଣଗୁଡ଼ିକ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ବାସୀର ଜୀବନରେ ବୈପ୍ଳବିକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣିବା ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଥିଲା । ଏଠାରେ ସେହି ଆଚରଣ ବିଷୟ କୁହାଯାଇଛି । ଆସନ୍ତୁ, ତାଡ଼ନାକାରୀକୁ ଆଶିର୍ବାଦ, ଅନ୍ୟର ଆନନ୍ଦରେ ଆନନ୍ଦ ଓ ରୋଦନରେ ରୋଦନ, ପାପୀ ଓ ଦୀନହୀନମାନଙ୍କୁ ଘୃଣା ନ କରି ସଙ୍ଗୀ ହେବା, ଶତ୍ରୁକୁ ଭୋଜନ ଓ ପାନ କରାଇବା ଆଦି ସୁକ୍ରିୟା ଦ୍ଵାରା ସମସ୍ତ ମନ୍ଦତା ଉପରେ ଜୟଲାଭ କରିବା ।
ବ୍ୟବହାରିକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ
ବ୍ୟବହାରିକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ
ଆଜିର ଚିନ୍ତା
ରୋମୀୟ ୧୨:୧-୮
ମୋତେ ପ୍ରଦତ୍ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦାନକୁ ମୁଁ କ'ଣ ଚିହ୍ନି ପାରିଛି ?
ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ବିଶ୍ଵାସଦ୍ଵାରା ପାପକ୍ଷମା ଓ ପରିତ୍ରାଣ ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଯୋଜନାର ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟତା ଆଦିରେ ନିହିତ ଧର୍ମତତ୍ତ୍ୱ ବିଷୟରେ ରୋମୀୟ ୧-୧୧ ପର୍ବରେ ବୁଝାଇଲା ପରେ, ପାଉଲ ଜଣେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ବାସୀର ବ୍ୟବହାରରିକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧରେ କହୁଅଛନ୍ତି ।
ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ (୧-୨) :
ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ବାସୀର ସର୍ବପ୍ରଥମ ସମ୍ପର୍କ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ଅଟେ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହାଦୟା ହେତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇଥିବାରୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଶରୀର - ମନ - ଆତ୍ମାକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣଭାବେ ଅର୍ପଣ କରିବା ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ ଅଟେ । ଯେତେବେଳେ ଆମେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଶରୀରକୁ (ଆମର କାର୍ଯ୍ୟସବୁକୁ ନୁହେଁ) ସଜୀବ ବଳି ରୂପେ ଉତ୍ସର୍ଗ କରୁ, ସେତେବେଳେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଦୁର୍ବଳତା, ଯାବତୀୟ ପାପ ଆଦିକୁ ପୋଡ଼ି ପକାଇ, ଈଶ୍ଵର ଆମକୁ ପବିତ୍ର କରନ୍ତି । ଏହି ଉତ୍ସର୍ଗକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାକୁ ହେଲେ ମନର ପରିବର୍ତ୍ତନ ନିହାତି ଆବଶ୍ୟକ । ଆମେ ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ ଆମ ଜୀବନରେ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାକୁ ପ୍ରାଣପଣ କରୁ, ସେତେବେଳେ ଈଶ୍ଵର ସ୍ୱୟଂ ଆପଣା ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ତାହା ସାଧନ କରନ୍ତି (ଫିଲି ୨:୧୩) ।
ମଣ୍ଡଳୀ ସହିତ( ୩-୫) :
ମଣ୍ଡଳୀ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଶରୀର ଓ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହାର ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗ ଅଟୁ । ଆଜିକାଲି, ଆମେ ଓ ଆମର କର୍ଯ୍ୟାବଳୀସମୂହ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେଉ ବୋଲି ସମସ୍ତେ ଚାହାଁନ୍ତି । ଏହା ସମସ୍ତ ଅନର୍ଥର ମୂଳ କାରଣ । କାରଣ ଏହାଦ୍ବାରା ବିବାଦ ଓ କଳହ ଉପୁଜେ ଏବଂ ମଣ୍ଡଳୀରେ ଏକତା ଓ ପ୍ରେମର ଅଭାବ ଘଟି ମଣ୍ଡଳୀ ସ୍ଥାଣୁ ହୋଇପଡେ । ଆଜି କ'ଣ ମୁଁ ମଣ୍ଡଳୀର ନିଷ୍ଠା ଓ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ କାର୍ଯ୍ୟରତ ?
ପରସ୍ପର ସହିତ (୬-୮) :
ଯାହାକୁ ଯେଉଁ ଦାନ ଦତ୍ତ ହୋଇଛି ତାହା ଭାବବାଣୀ କହିବା ହେଉ ବା ଦୟା କରିବା ହେଉ - କୌଣସି ଗୋଟିଏ ଦାନ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ବା ନିକୃଷ୍ଟ ନୁହେଁ । ଆସନ୍ତୁ, ନିଜ ନିଜର ଦାନକୁ ଚିହ୍ନିବା ଓ ନମ୍ରତା ସହକାରେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପରିବାର ଓ ରାଜ୍ୟର ନିଷ୍ଠା ପୁଣି ବୃଦ୍ଧି ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାଣପଣ କରିବା ।
Subscribe to:
Posts (Atom)