ସୁସମାଚାରର କେନ୍ଦ୍ରବିନ୍ଦୁ

 ସୁସମାଚାରର କେନ୍ଦ୍ରବିନ୍ଦୁ 

ଆଜିର ଚିନ୍ତା

ପ୍ରେରିତ ୧୩:୧୩-୪୧

ସୁସମାଚାର କହିଲେ ମୁ କ'ଣ ବୁଝେ ? 

ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ବାକ୍ୟ କିମ୍ବା ଈଶ୍ୱର- ବିଷୟକ ଚର୍ଚ୍ଚା ନିମନ୍ତେ ସୁଯୋଗ ମିଳେ, ସେତେବେଳେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ବାସୀ କାଳବିଳମ୍ବ ନ କରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କରିଥାଏ । ମାତ୍ର ପାଉଲଙ୍କ ସୁସମାଚାର ଶିକ୍ଷାର ମୌଳିକ ବିଷୟ କ'ଣ ଥିଲା ତାହା ଆଜିର  ବାକ୍ୟାଂଶରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ।

ପିତୃପୁରଷମାନଙ୍କ ବିଫଳତା (୧୭-୨୨ ପଦ) : 

ଯଦ୍ୟପି ଈଶ୍ୱର ଇସ୍ରାଏଲକୁ ମନୋନୀତ କରିଥିଲେ, ତଥାପି ପିତୃପୁରୁଷଗଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କଲେ ନାହିଁ । ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦ୍ଵାରା ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହେବାର କେବଳ ବୃଥା ପ୍ରୟାସ କରିଥିଲେ ।

ଯୀଶୁ ଏକମାତ୍ର ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା (୨୩ ପଦ): 

ପ୍ରତିଜ୍ଞାନୁସାରେ ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶରୁ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁ ଜଗତକୁ ଆସିଲେ । ଯୀଶୁ ଯେ ଏକମାତ୍ର ଉଦ୍ଧାରକର୍ତ୍ତା ଏବଂ ପରିତ୍ରାଣ କର୍ତ୍ତା, ଏହା ସୁସମାଚାରର ମୂଳ ବିଷୟ ଅଟେ ।

ମନପରିବର୍ତ୍ତନର ଶିକ୍ଷା (୨୪ ପଦ) : 

ସୁସମାଚାର ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ମନପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଡ଼କୁ ଘେନିଯିବାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥାଏ । ଯାହାର ବାହ୍ୟିକ ପ୍ରକାଶନ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଅଟେ ।

ଯୀଶୁଙ୍କ କୃଶୀୟ ମୃତ୍ୟୁ (୨୮ ପଦ) :

 ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀୟ ଶିକ୍ଷାରେ ଯୀଶୁଙ୍କ କୃଶୀୟ ମୃତ୍ୟୁର ବର୍ଣ୍ଣନା ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ । କାରଣ ସେ ଆମ ଲାଗି ପାପର ବେତନକୁ ଶୁଝିଲେ ।

ଯୀଶୁଙ୍କ ପୁନରୁତ୍ଥାନ (୩୦,୩୪,୩୭ ପଦ) :

 ଯୀଶୁଙ୍କ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ବିନା ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀୟ ସୁସମାଚାର ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ  । ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ବାସର ଭରସା ପୁନରୁତ୍ଥାନ ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବେସିତ  । ତେଣୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ବାସୀମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ଵର କଦାପି କ୍ଷୟ ହେବାକୁ ଦେବେ ନାହିଁ (୩୫ ପଦ ) । 

ପାପ ମୋଚନର ଶିକ୍ଷା (୩୮ ପଦ): 

ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସ୍ତରରେ ସୁସମାଚାର ଶିକ୍ଷା ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିର ପାପ କିପରି ମୋଚନ ହେବ, ତାହା ଜ୍ଞାତ କରାଏ । କାରଣ ଆମର ବାହ୍ୟିକ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା କିମ୍ବା ବ୍ୟବସ୍ଥାର କଠୋର ଅନୁଶାସନ ଦ୍ଵାରା ମଧ୍ୟ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହେବା ଅସମ୍ଭବ । ତେଣୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଠାରେ ନିଜକୁ ସମର୍ପଣ କରି ନିଜର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ପାପସ୍ଵୀକାର ପୂର୍ବକ ଯୀଶୁଙ୍କଠରେ ବିଶ୍ଵାସ କରି କ୍ଷମା ମାଗିଲେ, ଆମେ କ୍ଷମା ପାଇବା ଓ ବିଶ୍ଵାସ ଦ୍ଵାରା ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହେବା (୩୮ ପଦ) ।