ଶିଷ୍ୟ ମନୋନୟନ

 ଶିଷ୍ୟ ମନୋନୟନ 

ଆଜିର ଚିନ୍ତା

 ଲୂକ ୬:୧୨-୨୬

ଆମେ କ'ଣ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶିଷ୍ୟ ହୋଇପାରିଛୁ ? 

ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପର୍ବତ ଉପରେ ସମସ୍ତ ରାତ୍ରୀ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ ଓ ପ୍ରଭାତରେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କଲେ। ଅର୍ଥାତ୍ ଏହି ମନୋନୟନରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଓ ଯୋଜନାକୁ ସେ ପ୍ରାଧାନ୍ୟତା ଦେଇଥିଲେ । ଏହା ଆମ ପାଇଁ ଏକ ଶିକ୍ଷଣୀୟ ବିଷୟ ଅଟେ । ତେଣୁ ଆମର ପ୍ରାର୍ଥନାର ସମୟକୁ ଆମେ ବଢ଼ାଇବାକୁ ଯତ୍ନବାନ ହେଉ । କୌଣସି ଜରୁରୀ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନେବା ପୁର୍ବରୁ ପ୍ରାର୍ଥନା ପୂର୍ବକ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ ବୁଝିବାକୁ ଯତ୍ନ କରୁ । 

ଶିଷ୍ୟ ହେବାର ଯୋଗ୍ୟତା : ଯୀଶୁ କହିଲେ, ଯେ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ହେବା ପାଇଁ ଇଛା କରେ, ସେ ନିଜର କ୍ରୃଶ ଘେନି ମୋତେ ଅନୁସରଣ କରୁ । ଅନେକ ଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଯାଉଥିଲେ ସତ, ମାତ୍ର ସେ ୧୨ ଜଣଙ୍କୁ ନିଜର ପ୍ରେରିତ ଶିଷ୍ୟ ଭାବରେ ମନୋନୟନ କଲେ । ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନରେ ଥିଲା ଯୀଶୁଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରଗାଢ ବିଶ୍ୱାସ ଓ ବାଧ୍ୟତା । ଡାକିବା ମାତ୍ରେ ପ୍ରଶ୍ନ ନ କରି ତାଙ୍କ ପଛରେ ଅନୁଗମନ କଲେ, ଏତଦ୍ ବ୍ୟତୀତ ସେମାନେ ପରିଶ୍ରମୀ ଓ କଷ୍ଟ ସ୍ବୀକାର କରିବାକୁ ପଚ୍ଛାଇ ନ ଥିଲେ । ଯୀଶୁଙ୍କର ଶିଷ୍ୟ ହେବା ପାଇଁ ବିଶେଷ ଯୋଗ୍ୟତାର ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି ବାଧ୍ୟତରେ । 

ଯୀଶୁଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟ : ଲୋକସମୁହ ସବୁବେଳେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପଛରେ ଯାଉଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଆକର୍ଷଣୀୟ ଅଧିକାର ଯୁକ୍ତ ବାକ୍ୟ ଶୁଣିବାକୁ ମହଜନତା ଭଲ ପାଉଥିଲେ ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ ବ୍ୟାଧିରୁ ସୁସ୍ଥ ମଧ୍ୟ ହେଉଥିଲେ । ତାଙ୍କୁ ସ୍ପର୍ଶ କରୁଥଲେ, କାରଣ ତାଙ୍କୁ ସ୍ପର୍ଶ କଲେ ସୁସ୍ଥତା ମିଳୁଥିଲା । ସେମାନଙ୍କର ଗଭୀର ବିଶ୍ଵାସ ଥିଲା ଯେ ସ୍ପର୍ଶ କଲେ, ସୁସ୍ଥତା ମିଳିବ । 

ଯୀଶୁଙ୍କର ଚେତାବନୀ : ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭଲ ମନ୍ଦର ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ । ଆତ୍ମାରେ ଦୀନହୀନ ଅବସ୍ଥା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟକୁ ରାସ୍ତା କଢ଼ାଏ । ଆତ୍ମାରେ  କ୍ଷୁଧିତ, ରୋଦନ କରୁଥିବା ଧର୍ଯ୍ୟବାନ ଲୋକ ଆର୍ଶୀବାଦର ଯୋଗ୍ୟ । ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ବିଶ୍ଵାସ କରନ୍ତି ଓ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ନିନ୍ଦା ଭୋଗନ୍ତି, ସେମାନେ ଅକ୍ଷୟ ମୁକୁଟର ଅଧିକାରୀ ହେବେ । କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ଜାଗତିକ ଧନସମ୍ପତ୍ତି ପାଇଁ ଲୋଭ କରନ୍ତି ଅବା ଶାରୀରିକ ଅଭିଳାଷରେ ଖୁସି ହୁଅନ୍ତି ସେମାନେ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର । ତେଣୁ ଆମେ ନିଜକୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରିବା ଆମେ କେଉଁଥିପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ (ଦ୍ଵୀ. ବିବ. ୨୮:୧,୧୫)?